نی‌د‌اوود، مرتضی

نی‌داوود، مرتضی (۱۲۷۹- ۱۳۶۹ ش) وی نوازندهٔ تار و آهنگساز بود. او از شاگردان برجستهٔ درویش‌خان و یكی از بزرگترین تارنوازان كلاسیك ایرانی به شمار می‌رود. شهرت او در سال‌های ۱۳۰۷-۱۳۱۴ ش به خاطر تكنوازی‌های استادانه و آثار ملودیک زیبایی بود كه برای قمرالملوك وزیری و ملوك ضرابی ساخت و در صفحه‌های گرامافون ضبط كرده بود. بنا به دلایلی نامعلوم، از هنر نوازندگی او در برنامهٔ گل‌ها استفاده نشد و بنا به علاقه‌ای كه روح‌الله خالقی و جواد معروفی به آثار نی‌داوود داشتند، بعضی از آنها، با تغییراتی در سرعت اجرا و در برخی اشعار، برای برنامهٔ گل‌ها تنظیم و با اركستر بزرگ اجرا شدند. در سال ۱۳۴۹ ش نیز محمدرضا لطفی برخی آثار او را به شیوهٔ قدیمی، دوباره‌نوازی كرد. از نی‌داوود، یك دوره ردیف و تعدادی صفحهٔ گرامافون باقی مانده است. وی از ۱۳۵۹ ش تا پایان عمرش در امریكا اقامت كرد و به دلیل کهولت سن دیگر فعالیتی در زمینهٔ موسیقی نداشت. از آثارش می‌توان ردیف استاد مرتضی نی‌داوود (مجموعهٔ ۶ کاست) تهران، چهارباغ را نام برد.