جعفر تبریزی

جعفر تبریزی، میرزا جعفربیگ، فرزند ابوالقاسم بیگ (قرن دهم هجری) شاعری که پسرعموی حاتم بیگ اعتمادالدوله بود. وی در عهد سلطان محمد خدابنده وزیر قزوین شد و در حکمرانی نجف قلی‌خان، وزیر ایروان شد و در همان شهر درگذشت. از اوست: ای درد مرا مدام درمان از تو/ وی مشکل من تمام آسان از تو// آسایش و بینش و نوازش خواهد/ دل از تو و دیده از تو و جان از تو.

فرهنگ سخنوران (۲۱۱).