ریاض همدانی
(وف ١٢٦٨ ق)ریاض همدانی، میرزاجعفر (وف ١٢٦٨ ق) خطاط، شاعر و نویسندهای که در همدان به دنیا آمد. نزد ابولقاسم ذوالریاستین تحصیل کرد و بعد از مرگ استادش به تهران سفر کرد. بعد از مدتی که در انزوا زیست، امیرکبیر به او توجه کرد. بعد از امیرکبیر بیمار شد و در جوانی درگذشت. ریاض از شاعران و نثرنویسان عهد محمدشاه و ناصرالدینشاه قاجار بود. وی صاحب مقالاتی به سبک بدیعالزمان و مقامات حمیدالدین بلخی است و کتابی نیز بهنام گنج شایگان دارد که در آن از گلستان سعدی و پریشان قاآنی تقلید کرده است. وی به دو زبان فارسی و عربی شعر میگفته و در نجوم، هندسه و حساب نیز دست داشته و به قولی رسالهای در موسیقی نیز داشته و در نگارش خطوط نسخ و شکسته توانا بوده است. از آثارش میتوان غزلیات؛ الف لیله و دیوان شعر را نام برد.
اثرآفرینان (۳ /١٤٥)؛ مجمعالفصحاء (٤ /٣٣١).