جهان قاجار

جهان قاجار، زبیده‌خانم، دختر فتحعلی‌شاه قاجار (تو ۱۳۰۴ ق) ادیب، عارف و شاعری که متخلص به «جهان» بود. وی ملقب به «جانباجی» و «فرشته» فرزند بیست‌وهفتم فتحعلی‌شاه قاجار از ماه‌آفرین خانم شیرازی است. جهان قاجار همسر علینقی‌خان قراگوزلو، ملقب به «نصرت‌الملک» بود. او پس از ازدواج به همدان رفت و باقی عمر خود را، یعنی ۶۰ سال، در همدان ساکن شد. زنی خیّر و عارف مسلک و از مریدان حاج میرزاعلینقی همدانی بود و زندگی دور از تجملی داشت و بذل و بخشش‌های بسیاری می‌کرد. چند بار به زیارت عتبات رفت. وی اشعاری نیکو می‌سرود. از او دیوان شعری بجای مانده که هنوز چاپ نشده است. این دیوان مشتمل بر قصایدی در ذکر توحید حق و مدح و منقبت پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) و هم‌چنین اشعاری عاشقانه و عرفانی به سبک شاعران دورۀ بازگشت ادبی است، به علاوه حاوی سه رسالۀ اخلاقی و عرفانی با نثری روان و در عین حال فاخر است.

اثرآفرینان (۲ /۲۱۸)؛.