فرهاد

اشتری، علی (فرهاد) فرزند میرزااحمدخان اشتری (۱۳۰۱-۱۳۴۰ ش) در تهران به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان برد و از آن پس به استخدام ادارۀ برق درآمد و به خدمت اشتغال ورزید. فرهاد در ۱۳۲۳ش مجموعه‌ای از اشعارش را به‌نام ستارۀ سحری چاپ و منتشر کرد و در ۱۳۲۵ ش به عضویت «انجمن ادبی فرهگستان» پذیرفته شد و در دی‌ماه ۱۳۴۰ش در حالی که بیش از ۳۹ سال از عمرش نگذشته بود، چشم از جهان فرو بست. علی اشتری که در شعر «فرهاد» تخلص می‌کرد، از میان انواع شعر طبعش به غزلسرایی بیشتر مایل بود. او شاعری با ذوق و دارای طبعی روان و قریحتی خداداد در شعر بود و غزل را بسیار خوب و دلنشین می‌سرود. چون در ماجرایی عاشقانه گرفتار آمد، اشعارش از شور و گداز بهره‌ای فراوان یافت و همین شوریدگی غزلیاتش را شور و حال خاصی بخشید.

سخنوران نامی معاصر ایران (۴ /۲۷۰۱-۲۷۰۶).