ایزد (کاظم رجوی)

ایزد، رجوی دیلمگانی، کاظم، فرزند عباسعلی (تو ۱۲۹۶ ش) محقق و شاعری که متخلص به «ایزد» بود و در دیلمگان از توابع آذربایجان غربی به دنیا آمد و علوم ابتدایی و متوسطه را در تبریز به پایان رساند. از آن پس به تهران رهسپار شد و در دانشسرای‌عالی به تحصیلش ادامه داد و به اخذ کارشناسی ادبیات و فلسفه و علوم تربیتی توفیق یافت. رجوی در ۱۳۱۳ ش به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد و به مشاغل چندی از قبیل تدریس در دبیرستان‌ها و ریاست دانشسرای پسران و بازرسی و آموزش سالمندان و بازرسی فنی و بازرسی وزارتی پرداخت تا بازنشسته شد. وی دارای آثار و تألیفاتی است که منتشر شده است، از آثارش می‌توان قواعد لگاریتم؛ خردپژوهی؛ زندگی و فلسفۀ فارابی؛ وراثت روحانی؛ نامۀ پیروزی؛ تاریخ و جغرافیای سلماس و تاریخچۀ ادبی آن؛ روش نگارش؛ وراثت روحانی؛ پرورش خانوادگی و روزگار خونین را نام برد. ایزد در سرودن انواع شعر مهارت دارد و در ۱۳۲۴ ش مجموعه اشعارش به‌نام بادۀ کهن منتشر شد. او در ۱۳۲۹ ش برای درمان سفری به کشورهای اروپایی کرد و رهاورد این مسافرت نیز اشعاری است که جداگانه به شکل کتابی تنظیم کرده است.

اثرآفرینان (۳ /۹۳)؛ چهارصد شاعر برگزیدۀ پارسی‌سرای (۸۰۲)؛ سخنوران نامی معاصر (۱ /۴۲۸- ۴۳۴).