کوکب خراسانی

کوکب خراسانی شاعر ی که در کتاب زنان سخنور ذیل نامش آمده است: «این بانوی با ذوق و پُر مایه که درجۀ دانش و توانایی او در جهان سخنوری از نمونه اشعارش به خوبی نمایان است، از مردم خراسان بوده، ولی در تذکره‌ها سرگذشتی به نظر نرسید که زادگاه و خانواده و سال زایش و درگذشت وی را نشان بدهد». از اوست: گل صبحدم از شاخ برآشفت و بریخت/ با باد صبا حکایتی گفت و بریخت// بد عهدی عمر بین که یک هفته ز شاخ/ گل سر زد غنچه کرد و بشکفت و بریخت// چشم بد روزگار دیدی که چه کرد/ بی‌مهری آن نگار دیدی که چه کرد// اگر که یار به کشتن نکرد یاری ما/ امید ما بود از زخم‌های کاری ما.

زنان سخنور از یکهزار سال پیش تا امروز که به زبان پارسی سخن گفته‌اند (۲ /۱۰۷).