گلشن کردستانی

گلشن کردستانی، سیّدمحمود (۱۳۰۹- ۱۳۷۱ش) در سنندج به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به انجام رساند و دورۀ متوسطه را در تهران به پایان برد. وی سپس به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و ضمن خدمات فرهنگی و آموزشی به تحصیل خود در شیراز ادامه داد و از دانشکدۀ ادبیات به دریافت مدرک کارشناسی نایل آمد. گلشن بعدها به تدریس در دبیرستان‌های شیراز، همدان، تهران و مؤسسات عالی پرداخت و مدت سی سال به کار تدریس اشتغال داشت و با شورای شعر وزارت ارشاد همکاری کرد تا سرانجام بازنشسته شد. وی در آخرین سال خدمتش در فرهنگ، در سازمان مطالعات و برنامه‌ریزی درسی از کارشناسان مسئول شد. گلشن از ۱۳۳۰ ش به شعر و شاعری پرداخت و در سرودن انواع شعر از قصیده و غزل و مثنوی مهارت و توانایی داشت، اما بیشتر به غزلسرایی علاقه‌مند بود و غزل را نیکو می‌سرود و هم‌چون نقاش چیره‌دستی به اندیشه‌های خود جان می‌بخشد. وی با چند انجمن ادبی از جمله «انجمن ادبی صائب» ارتباط نزدیک داشت و آثارش در نشریۀ انجمن به چاپ می‌رسید. از آثارش می‌توان دو مجموعۀ شعر گلبانگ و تندر را نام برد.

فرهنگ سخنوران نامی معاصر (۵/ ۳۰۷۳- ۳۰۷۸).