مسیح کاشانی

مسیح کاشانی (وف ۱۰۶۶ ق) شاعر و پزشک ایرانی که معروف به «حکیم رکنا» بود و «مسیح»، «مسیحا» و «مسیحی» تخلص می‌کرد. وی مورد علاقۀ شاه عباس اول صفوی بود، اما به سبب کدورتی که از شاه پیدا کرد، به هندوستان رفت. بعد از سفر به چند شهر هندوستان به ایران بازگشت و در کاشان درگذشت. اشعارش را تا ۱۰۰ هزار بیت گفته‌اند. منظومۀ مجموعۀ خیال را به استقبال خسرو و شیرین نظامی سروده است. از دیگر آثارش می‌توان به مثنوی قضا و قدر؛ ساقی‌نامه؛ سه دیوان شعر یکی در ایران و دو دیوان در هند شامل قصیده، غزل، رباعی و قطعه اشاره کرد. صائب تبریزی شاعر معروف شاگردش بوده است.

فرهنگ اعلام سخن (۳/ ۱۹۸۳).