ناظرزاده کرمانی

ناظرزادۀ کرمانی، احمد، فرزند محمد ناظر (۱۲۹۲یا ۱۲۹۶-۱۳۵۵ش) نویسنده، شاعر، استاد دانشگاه و روزنامه‌نگاری که در کرمان به دنیا آمد. وی تحصیلاتش را نزد پدر و تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و تهران به پایان برد و از دارالفنون در رشتۀ ادبی فارغ‌التحصیل شد و به موازات علوم جدید، علوم قدیم و فقه و عربی و فلسفه را نیز می‌آموخت. در ۱۳۲۱ش وارد خدمات دولتی شد و همواره با موفقیت پیش رفت. ناظرزاده رشتۀ علوم سیاسی را در دانشکدۀ حقوق گذراند و سپس موفق به اخذ کارشناسی از دانشکدۀ الهیات و کارشناسی علوم تربیتی از دانشسرای عالی دریافت و درجۀ دکترای خود را در رشتۀ ادبیات فارسی اخذ کرد و رساله‌اش را در «شرح حال و آثار عمادالدین علی فقیه کرمانی» نوشت. سپس از طرف دانشگاه تهران به پاریس مأمور شد و توانست در این مأموریت، دورۀ دکترای جامعه‌شناسی ادیان را نیز در دانشگاه سوربن به پایان برساند و رسالۀ خود را در «تحقیق دربارۀ مذهب جعفری» زیر نظر پروفسور هانری درش بنویسد. وی از ١٣٣٥ ق تدریس در دانشگاه تهران را آغاز کرد و در ١٣٤١ش با سمت نمایندگی ایران در «کنگرۀ مؤتمر اسلامی» شرکت کرد. ناظرزاده در کار مطبوعاتی نیز دست داشت و مقالات متعددی در روزنامه‌ها و مجله‌های داخلی و خارجی چاپ می‌کرد و مدتی معاون مجلۀ ایران امروزی بود و زمانی نیز روزنامۀ شهرآشوب را شخصاً منتشر می‌کرد. وی در مدتی که خدمات دولتی انجام می‌داد، دارای مشاغلی چون شهردار تهران، پیشکار دارایی کرمان، بازرس استانداری کرمان و کفالت استانداری تهران بود. وی بر اثر بیماری قند نابینا شد و سرانجام بر اثر سکته درگذشت. از آثارش می‌توان آوازهای جوانی؛ اختر؛ بر فراز سیحون؛ دختر شامگاه؛ رقص به سه خنجر؛ شام شوم؛ آفات قرن و دیوان شعر را نام برد.

اثرآفرینان (٦ /١٣)؛ سخنوران نامی معاصر ایران (٦ /٣٥۹٢-٣٥۹٦).