نوای اصفهانی
نوای اصفهانی، جعفر، فرزند فیضالله (تو ۱۲۹۳ ش) مدرس و شاعر که متخلص به «نوا» بود. وى در اصفهان به دنیا آمد. پس از فوت پدر به كرمانشاه رفت و تحصیلات مقدماتى را به پایان برد. او پس از طى تحصیلات متوسطه به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. سپس در ۱۳۲۹ ش به استخدام فرهنگ درآمد و به تدریس در مدارس اصفهان اشتغال ورزید. وى از مؤسسان «انجمن ادبى كمال» است. از آثارش میتوان نواهاى جانگداز، شعر و دیوان شعر را نام برد.
اثرآفرینان (۶ /۶۵).