شوبرت

فرانتس شوبرت (۱۷۹۷ -۱۸۲۸)، آهنگساز برجستهٔ اتریشی دوران رمانتیک که با وجود عمر کوتاه آثار زیادی تصنیف کرده است. شوبرت علاقه بسیاری به آواز داشت و بسیاری از کارهای زیبای آوازی خود را در نوجوانی تصنیف کرد. در هجده سالگی حدود ۱۵۰ کار آوازی ساخت و در نوزده سالگی که تجارب بسیاری در ساخت موسیقی آوازی بدست آورده بود ۱۸۰ اثر شامل کارهای آوازی، اپرا، سمفونی و مس خلق کرد.

دوازدهمین فرزند در میان ۱۴ فرزند خانواده شوبرت، فرانتس نخستین درس‌های پیانو خود را از پدرش گرفت در حالیکه از برادر بزرگترش نواختن ساز آلتو را می‌آموخت . از ۱۸۰۸ تا ۱۸۱۳ او خواننده گروه کر سلطنتی وین است و همزمان در همانجا از آنتونیو سالیری درس موسیقی می‌گیرد . در همین دوره و با وجود مخالفتهای پدرش که حتا وی را از ورود به خانه و دیدار مادر رو به مرگش باز می‌دارد، شوبرت شروع به آهنگسازی می‌کند . در آغاز نوشتن برای پیانو را می‌آزماید ولی خیلی زود به نوشتن برای سایر سازها و فرمها نیز مبادرت میورزد از جمله ۸ چهار نوازی برای سازهای زهی و بویژه ترانه‌های آلمانی (لید- lieder ). در ۱۸۱۳ و در حالیکه بسیار زیر تاثیر هایدن موتسارت و بتهوون است نخستین سمفونی خود را می‌نویسد و دو سال بعد، در هفده سالگی نخستین اپرا، نخستین مس، و بویژه نخستین شاهکار لید خود "Gretchen am Spinnrade" را می‌آفریند. در سال ۱۸۱۸ شوبرت به عنوان معلم سر خانه فرزندان کنت استرهازی در مجارستان مشغول کار می‌شود. او بجز این دوره بیشتر زندگی خود را در وین سپری کرد و بدلیل بیکاری و بی پولی بیشتر روزهای عمرش را در منزل دوستانش گذراند و زندگی خود را وقف آهنگسازی نمود. در ۱۸۲۳ شوبرت به بیماری سیفلیس دچار شد و این بر روی آثار او تاثیر گذاشت و وی هر چه بیشتر به آثار هر چه ژرفتر روی آورد. او در سن ۳۱ سالگی در اثر بیماری تب تیفوئید در گذشت.