گلهای تازه ۵۶

گوینده: آذر پژوهش 

ستاره دیده فرو بست و آرمید بیا

ز بس به دامن شب اشکِ انتظارم ریخت

شراب نور به رگ‌های شب دوید بیا

گلِ سپیده شکفت و سحر دمید بیا

ز بس نشستم و با شب حدیث غم گفتم

به وقتِ مرگم اگر تازه می‌کنی دیدار

به گام‌های کسان می‌برم گمان که تویی

ز غصّه رنگِ من و رنگِ شب پرید بیا

بهوش باش که هنگام آن رسید بیا

دلم ز سینه برون شد ز بس تپید بیا

نیامدی که فلک خوشه خوشه پروین داشت

امیدِ خاطرِ سیمینِ دل‌شکسته تویی

کنون که دست سحر دانه دانه چید بیا

مرا مخواه از این بیش ناامید بیا

سیمین بهبهانی (غزل)

گوینده: آذر پژوهش

ز چه جوهر آفریدی دلِ داغدارِ ما را

تن ما جرا بسوزی که خود این گناه کردی

دل گرم‌سوز ما را رّخ شرمسار ما را

تو که بوسه گاه کردی لبِ پُر شرار ما را

ز سرشک نم فشاندم به بنفشه‌زار دوری

چو نسیم آشنایی ز کدام سو وزیدی

که ز بوته‌ها بچینی گل انتظار ما را

تو که بی‌قرار کردی همه لاله‌زار ما را

سیمین بهبهانی (غزل)

آواز: گلپایگانی

ز چه جوهر آفریدی دلِ داغدارِ ما را

تن ما جرا بسوزی که خود این گناه کردی

ز سرشک نم فشاندم به بنفشه‌زارِ دوری

چو نسیمِ آشنایی زکدام سو وزیدی

منم آن شکسته سازی که توأش نمی‌نوازی

ز کویرِ جان سیمین نه گل و نه سبزه روید

که هزار لاله پوشد پس از این مزارِ ما را

 تو که بوسه گاه کردی لبِ پُر شرار ما را

که ز بوته‌ها بچینی گل انتظار ما را

تو که بی‌قرار کردی همه لاله‌زار ما را

که فغان کنم ز دستی که گسسته کار ما را

دلِ رنگ و بو پسندت چه کند بهار ما را

سیمین بهبهانی (غزل)

گوینده: آذر پژوهش

ز کویرِ جانِ سیمین نه گل و نه سبزه روید

دل رنگ و بو پسندت چه کند بهار ما را

 سیمین بهبهانی (غزل)