گلهای تازه ۶۱

گوینده: آذر پژوهش

نگارا از وصال خود مرا تا کیِ جدا داری

چو شادم می‌توانی داشت غمگینم چرا داری

چه دلداری که هر لحظه دلم از غم به جان آری

چه غمخواری که هر ساعت تنم را در بلا داری

مرا گویی مشو غمگین که خوش دارم تو را روزی

چو گردیدم هلاک از غم تو آنگه خوش مرا داری

چه دلداری که هر لحظه دلم از غم به جان آری

چه غمخواری که هر ساعت تنم را در بلا داری

مرا گویی مشو غمگین که خوش دارم تو را روزی

چو گردیدم هلاک از غم تو آنگه خوش مرا داری

عراقی کیست تا لافد ز عشق تو که در هر کوی

میانِ خاک و خون غلتان چو او صد مبتلا داری

فخرالدین عراقی (غزل)

گوینده: فخری نیکزاد

چه کرده‌ام که دلم از فراق خون کردی

چه اوفتاد که دردِ دلم فزون کردی

چرا ز غم دلِ پُر حسرتم بیازردی

چه شد که جانِ حزینم ز غصّه خون کردی

همه حدیث وفا و وصال می‌گفتی

چو عاشق تو شدم قصّه واژگون کردی

ز اشتیاق تو جانم به لب رسید بیا

نظر به حال دلم کن ببین که چون کردی

چه کرده‌ام که دلم از فراق خون کردی

چه اوفتاد که درد دلم فزون کردی

فخرالدین عراقی (غزل)

آواز: گلپایگانی

چه کرده‌ام که دلم از فراق خون کردی

چه اوفتاد که دردِ دلم فزون کردی

چرا ز غم دلِ پُر حسرتم بیازردی

چه شد که جانِ حزینم ز غصّه خون کردی

همه حدیث وفا و وصال می‌گفتی

چو عاشق تو شدم قصّه واژگون کردی

ز اشتیاقِ تو جانم به لب رسید بیا

نظر به حالِ دلم کن ببین که چون کردی

ز اشتیاقِ تو جانم به لب رسید بیا

نظر به حالِ دلم کن ببین که چون کردی

سیاه‌روی دو عالم شدم که در خم فقر

گلیمِ بختِ عراقی سیاه‌گون کردی

چه کرده‌ام که دلم از فراق خون کردی

چه اوفتاد که دردِ دلم فزون کردی

فخرالدین عراقی (غزل)

گوینده: فخری نیکزاد

سیاه‌روی دو عالم شدم که در خُم فقر

گلیمِ بختِ عراقی سیاه‌گون کردی

فخرالدین عراقی (غزل)