گلهای تازه ۱۰۳

گوینده: فخری نیکزاد

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت

که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت

تحمّل گفتی و من هم که کردم سال‌ها امّا

چقدر آخر تحمّل بلکه یادت رفته پیمانت

چو بلبل نغمه خوانم تا تو چون گل پاکدامانی

حذر از خار دامن‌گیر کن دستم به دامانت

تمنّای وصالم نیست عشق من مگیر از من

به دردت خو گرفتم نیستم در بندِ درمانت

شهریار (غزل)

آواز: شهیدی

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت

که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت

تحمّل گفتی و من هم که کردم سال‌ها امّا

چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت

چو بلبل نغمه خوانم تا تو چون گل پاکدامانی

حذر از خار دامن‌گیر کن دستم به دامانت

                              حذر از خار دامن‌گیر کن دستم به دامانت

شهریار (غزل)

خداوندا بسی زارم از این دل

شب و روزم در آزارم از این دل

ز بس نالیدم از نالیدن افتان

ز مو بستان که بیزارم از این دل

خدایا داد از این دل داد از این دل

که یک‌دم مو نگشتم شاد از این دل

چو فردا دادخواهان داد خواهند

بگویم صدهزاران داد از این دل

                                بگویم بگویم صدهزاران داد از این دل

دوبیتی (باباطاهر)

تصنیف: شهیدی

آن نگاه گرم تو جام شرابه اما سرابه

زندگی بی‌چشم تو رنج و عذابه، رنج و عذابه

آهِ من ترسم شبی دامنت بگیره

با دلم بازی مکن عاشق و اسیره، ترسم بمیره

زندگی بی‌چشم تو رنج و عذابه، رنج و عذابه

یک شب از روی صفا ای بلای دل‌ها درد من دوا کن

زندگی بی‌چشم تو رنج و عذابه، رنج و عذابه

می‌شکنی شیشۀ دلم قدرشو ندونی

مهربونی با همه با من و دل من نامهربونی

زندگی بی‌چشم تو رنج و عذابه، رنج و عذابه

هما میرافشار