گلهای تازه ۱۰۵

آواز: شهیدی

لبش می‌بوسم و در می‌کِشم می

به آب زندگانی برده‌ام پی

نه رازش می‌توانم گفت با کس

نه کس را می‌توانم دید با وی

حافظ (غزل)

گوینده: فخری نیکزاد

لبش می‌بوسم و در می‌کِشم می

به آب زندگانی برده‌ام پی

نه رازش می‌توانم گفت با کس

نه کس را می‌توانم دید با وی

بزن در پرده، چنگ ای ماه مطرب

رگش بخْراش تا بخْروشم از وی

چو چشمش مست را مخمور مگذار

به یاد لعلش ای ساقی بده می

بده جام می و از جم مکن یاد

که می‌داند که جم کی بود و کِی کِی

زبانت در کش ای حافظ زمانی

حدیث بی‌زبانان بشنو از نی

حافظ (غزل)

آواز: شهیدی

طالع اگر مدد کند دامنش آورم به کف

گر بِکَشم زهی طرب ور بِکُشد زهی شَرف

طَرفِ کَرَم زِ کَس نَبَست این دل پُر امیدِ من

گرچه سخن همی بَرد قِصّۀ من به هر طرف

حافظ (غزل)

تصنیف: شهیدی

طَرفِ کَرَم زِ کَس نَبَست این دلِ پُر امیدِ من

گرچه سخن همی بَرد قِصّۀ من به هر طرف

از خمِ ابروی توام، هیچ گشایشی نشد

وه که درین خیالِ کج، عمر عزیز شد تَلف

حافظ (غزل)

آواز: شهیدی

من به خیال زاهدی گوشه‌نشین و طُرفه آنْک

مغبچه‌ای ز هر طَرف می‌زندم به چنگ و دف

حافظ (غزل)

تصنیف: شهیدی

ابروی دوست کی شود دستکشِ خیال من

کس نزدست ازین کمان تیرِ مُراد بر هَدف

حافظ (غزل)

آواز: شهیدی

از خمِ ابروی توام، هیچ گشایشی نشد

وه که درین خیالِ کج، عمرِ عزیز شد تَلف

حافظ (غزل)

آواز: شهیدی

لبش می‌بوسم و در می‌کشم می

به آب زندگانی برده‌ام پی

نه رازش می‌توانم گفت با کس

نه کس را می‌توانم دید با وی

بده جام می و از جم مکن یاد

که می‌داند که جم کی بود و کی کی

بزن در پرده چنگ ای ماه مطرب

رگش بخراش تا بخروشم از وی

رگش بخراش تا بخروشم از وی

چو چشمش مست را مخمور مگذار

به یاد لعلش ای ساقی بده می

زبانت درکش ای حافظ زمانی

حدیث بی‌زبانان بشنو از نی

حافظ (غزل)

گوینده: فخری نیکزاد

زبانت درکش ای حافظ زمانی

حدیث بی‌زبانان بشنو از نی

حافظ (غزل)