گلهای تازه ۱۲۲

گوینده: آذر پژوهش

خروس عرش بی‌غوغاست امشب

طلوع صبح ناپیداست امشب

سر فائز به زانوی تو ای یار

نمی‌دانم چه واویلاست امشب

فایز (دوبیتی)

آواز: شهیدی

خروس عرش بی‌غوغاست امشب

طلوع صبح ناپیداست امشب

سر فایز به زانوی تو ای یار

نمی‌دانم چه واویلاست امشب

فایز (دوبیتی)

گوینده: آذر پژوهش

مرا تن زورق است و ناخدا دل

در این زورق بود فرمانروا دل

رسید فایز به ساحل یا شود غرق

نمی‌دانم برد ما را کجا دل

نسیم روح‌پرور دارد امشب

که بوی زلف دلبر دارد امشب

یقین در راه باشد یار فائز

که این سر شور دیگر دارد امشب

فایز (دوبیتی)

آواز: شهیدی

مرا تن زورق است و ناخدا دل

در این زورق برد فرمانروا دل

رسد فایز به ساحل یا شود غرق

نمی‌دانم برد ما را کجا دل

ز من آن چشم و ابرو می‌برد دل

لب و دندان و گیسو می‌برد دل

گناه فایزِ شوریده سر چیست

نه من دلداده‌ام او می‌برد دل

نگارا شربت از لب‌هات بفرست

گلاب از گوشۀ چشمات بفرست

برای توتیای چشم فایز

کف دستی ز خاک پات بفرست

نسیم روح‌پرور دارد امشب

که بوی زلف دلبر دارد امشب

یقین در راه باشد یار فایز

که این سرشور دیگر دارد امشب

سحر شبنم که بر گیسویش افتد

به جانم شورشی از بویش افتد

خوش آن ساعت که فایز همچو گیسوش

پریشون حال در پهلویش افتد

چرا از نو نوای نی بلند است

مگر چون من ز هجران گله‌مند است

چو پای ناله‌اش بی‌مژه بینی

کسی دور از نیستانش فکنده است

سوار خنگ خوشرفتارم امشب

روانه جانب دلدارم امشب

که اسکندر در این اندیشه پایید

جهان زیر نگین پندارم امشب

خروس عرش بی‌غوغاست امشب

طلوع صبح ناپیداست امشب

سر فایز به زانوی تو ای یار

نمی دانم چه واویلاست امشب

فایز (دوبیتی)

گوینده: آذر پژوهش

سحر شبنم که بر گیسویش  افتد

به جانم شورشی از بویش افتد

خوش آن ساعت که فایز همچو گیسوش

پریشون حال در پهلویش افتد

فایز (دوبیتی)