گلهای تازه ۱۲۸
گوینده: رضا معینی |
|
|
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
کارم به یکی طُرفه نگار افتادا |
|
|
گر داد من شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
ترانه: عهدیه |
|
|
|
|
دوشینه پی گلاب میگردیدم ر طَرف چمن |
افسرده گلی میان گلها دیدم میسوخت چو من |
|
|
گفتم که چه کردهای چنین میسوزی پروانه صفت |
گفتا که در این چمن دمی خندیدم پس وای به من |
|
|
|
|
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
کارم به یکی طُرفه نگار افتادا |
|
|
گر داد من شکسته دادا داد |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
|
|
|
جسمم همه اشک گشت و چشمم بگریست |
در عشق تو بیجسم همی باید زیست |
|
|
از من اثری نماند این عشق ز چیست |
چون من همه معشوق شدم عاشق کیست |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
کارم به یکی طُرفه نگار افتادا |
|
|
گر داد من شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
|
|
|
جسمم همه اشک گشت و چشمم بگریست |
در عشق تو بیجسم همی باید زیست |
|
|
از من اثری نماند این عشق ز چیست |
چون من همه معشوق شدم عاشق کیست |
|
|
وا فریادا زعشق وا فریادا |
کارم به یکی طُرفه نگار افتادا |
|
|
گر داد من شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
گوینده: رضا معینی
|
|
|
|
|
عشق تو بلای دل درویش من است |
بیگانه نمیشود مگر خویش من است |
|
|
گفتم سفری کنم ز غم بگریزم |
منزل منزل غم تو در پیش من است |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
آواز: شجریان |
|
|
|
|
عشق تو بلای دل درویش من است |
بیگانه نمیشود مگر خویش من است |
|
|
گفتم سفری کنم زغم بگریزیم |
منزل، منزل غم تو در پیش من است |
|
|
در دیده به جای خواب آب است مرا |
زیرا که به دیدنت شتاب است مرا |
|
|
گویند بخواب تا به خوابش بینی |
ای بیخبران چه جای خواب است مرا |
|
|
|
|
|
|
در چنگ غم تو دل سرودی نکند |
پیش تو فغان و ناله سودی نکند |
|
|
نالیم به نالهای که آگه نشوی |
سوزیم به آتشی که دودی نکند |
|
|
دل جز به ره عشق نپوید هرگز |
جان جز سخن عشق نگوید هرگز |
|
|
صحرای دلم عشق تو شورستان کرد |
تا مهر دگر کسی نروید هرگز |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
گوینده: رضا معینی |
|
|
|
|
دل جز به ره عشق نپوید هرگز |
جان جز سخن عشق نگوید هرگز |
|
|
صحرای دلم عشق تو شورستان کرد |
تا مهر دگر کسی نروید هرگز |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
ترانه: عهدیه |
|
|
|
|
دوشینه پی گلاب میگردیدم در طَرف چمن |
افسرده گلی میان گلها دیدم میسوخت چو من |
|
|
گفتم که چه کردهای چنین میسوزی پروانه صفت |
گفتا که در این چمن دمی خندیدم پس وای به من |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
کارم به یکی طُرفه نگار افتادا |
|
|
گر داد من شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
|
|
|
جسمم همه اشک گشت و چشمم بگریست |
در عشق تو بیجسم همی باید زیست |
|
|
از من اثری نماند این عشق ز چیست |
چون من همه معشوق شدم عاشق کیست |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
کارم به یکی طُرفه نگار افتادا |
|
|
گر داد من شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
|
|
|
جسمم همه اشک گشت و چشمم بگریست |
در عشق تو بیجسم همی باید زیست |
|
|
از من اثری نماند این عشق ز چیست |
چون من همه معشوق شدم عاشق کیست |
|
|
وا فریادا ز عشق وا فریادا |
کارم به یکی طُرفه نگار افتادا |
|
|
گر داد من شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |