گلهای تازه ۱۵۴
گوینده: سرور پاکنشان |
|
|
|
|
وا فریاد ز عشق وا فریادا |
کارم به یکی طرفهنگار افتادا |
|
|
گر دادِ منِ شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
دل کیست که گویم از برای غمِ توست |
یا آن که حریم تن سرای غم توست |
|
|
لطفی است که میکند غمت با دلِ من |
ورنه دلِ تنگِ من چه جای غمِ توست |
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) | |||
|
ما دل به غمِ تو خسته داریم ای دوست |
از غیرِ تو دیده بسته داریم ای دوست |
|
|
گفتی که به دلشکستگان نزدیکم |
ما نیز دل شکسته داریم ای دوست |
|
|
|
|
منسوب به ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
|
گفتم: چشمم، گفت: به راهش میدار |
گفتم: جگرم، گفت: پُر آهش میدار |
|
|
گفتم: دلِ من، گفت: چه داری در دل |
گفتم: غمِ تو، گفت: نگاهش میدار |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
آواز: شجریان |
|
|
|
|
وا فریاد ز عشق وا فریادا |
کارم بهیکی طرفهنگار افتادا |
|
|
گر دادِ منِ شکسته دادا دادا |
ورنه من و عشق هر چه بادا بادا |
|
|
دل کیست که گویم از برای غمِ توست |
یا آن که حریم تن سرای غم توست |
|
|
لطفی است که میکند غمت با دلِ من |
ورنه دلِ تنگِ من چه جای غمِ توسُت |
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) | |||
|
ما دل ز غمِ تو خسته داریم ای دوست |
از غیرِ تو دیده بسته داریم ای دوست |
|
|
گفتی که به دلشکستگان نزدیکم |
ما نیز دلِ شکسته داریم ای دوست |
|
|
|
|
منسوب به ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
|
گفتم: چشمم، گفت: به راهش میدار |
گفتم: جگرم، گفت: پُر آهش میدار |
|
|
گفتم: دلِ من گفت: چه داری در دل |
گفتم: غمِ تو، گفت: نگاهش میدار |
|
|
دل جای تو شد وگرنه محزون کنمش |
در دیده تویی وگرنه پُر خونش کنمش |
|
|
امیدِ وصالِ توست جان را ورنه |
از تن به هزار حیله بیرون کنمش |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |
گوینده: سرور پاکنشان |
|
|
|
|
دل جای تو شد و گرنه محزون کنمش |
در دیده تویی وگرنه پُر خون کنمش |
|
|
امیدِ وصالِ توست جان را ورنه |
از تن به هزار حیله بیرون کنمش |
|
|
|
|
ابوسعید ابوالخیر (رباعی) |