گلهای تازه ۱۵۶

گوینده: سرور پاک‌نشان

جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

هر کس که این ندارد حقّا که آن ندارد

با هیچ‌کس نشانی زان دلستان ندیدم

یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد

هر شبنمی درین ره صد بحر آتشین است

دردا که این معمّا شرح و بیان ندارد

حافظ (غزل)

آواز: شجریان

جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

هر کس که این ندارد حقّّا که آن ندارد

با هیچ‌کس نشانی زان دلستان ندیدم ندیدم

یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد

هر شبنمی درین ره صد بحر آتشین است

دردا دردا که این معمّا شرح و بیان ندارد

سر منزل فراغت نتوان ز دست دادن

ای ساروان فرو کش کاین ره کران ندارد

چنگ خمیده قامت می‌خواندَت به عشرت

بشنو که پند پیران هیچت زیان ندارد

احوال گنج قارون کایّام داد بر باد

درگوش گل فرو خوان تا زر نهان ندارد

حافظ (غزل)

گوینده: سرور پاک‌نشان

سر منزل فراغت نتوان ز دست دادن

ای ساروان فرو کش کاین ره کران ندارد

چنگ خمیده قامت می‌خواندَت به عشرت

بشنو که پند پیران هیچت زیان ندارد

احوال گنج قارون کایّام داد بر باد

درگوش گل فرو خوان تا زر نهان ندارد

حافظ (غزل)

تصنیف: شجریان

باد خزان وزان شد چهرۀ گل نهان شد

طلایۀ لشگر خزان از دو طرف عیان شد

                             چو ابر بهمن ز چشم من چشمۀ خون روان شد

ناله‌ها مرغ سحر در غم آشیان زد

آشیان سوخته بین مشعله در جهان زد

                                خدای من مشعله در جهان زد

خدا خدا داد داد ز دست استاد داد آه

که بسته رُخ شاهد مه‌لقا را

فغان و فریاد وای ز جور صیّاد وای آه

که داده فتوای فنای ما را

سوی بی‌دلان نظر نداری

وز اسیر خود خبر نداری

                                  وه چه کنم از غم بی‌قراری

خسته شد دگر دیده ز بیداری

بیا مه من رویم از این ورطۀ جان‌سپاری

ملک‌الشعراء بهار (غزل)