گلهای رنگارنگ ۱۴۱

 

 

 

 

 

 

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

 

 

ای درمیان جانم  وزجان من نهانی

چون شمع ازغم تو می سوزم وتوفارغ

باری نهان چرایی چون درمیان جانی

درمن نگه کن آخِرای جان زندگانی

 

 

 

 

عطار (غزل) 

 

گررود دیده وعقل و خرد و جان تومرو

آفتاب و فلک اندرکَنف سایۀ توست

ای که دُرد سخنت صاف ترازطبع لطیف

باتوهرجزء جهان باغچه و بستان است

هجرخویشم منما هجرتوبس سنگدل است

لیک تو آب حیاتی همه خَلقان ماهی

هست طوماردل من به درازای ابد

که مرا دیدن تو بهترازایشان تومرو

گررود این فلک و اخترتابان تومرو

گررود صفوت این طبع سخندان تومرو

درخزان گربرود رونق بستان تومرو 

ای شده سنگ به تولعل بدخشان تومرو

ازکمال کَرم و رحمت احسان تومرو

برنوشته زسَرش تاسوی پایان " تومرو"

 

 

 

 

مولانا (غزل)

مرضیه (ترانه)

 

 

 

 

ای عشق ای عشق تاکام دل برآید

ای شادی روانم درآتش ازتودادیَم جان

زان نرگس سرمست بردی دلم ازدست

برخیزبیا جانا تا چند جدایی

دردیدۀ مهجوران مشکل بنمایی

یا جان دهَم به جانان یاعمرمن سَرآید

بنگربه راه توآخرازغمت من فتادم ازپا

بیا ای سنگین دل مشو ازمن غافل

یک دَم نگه ازمِهرسوی عاشق چوگشایی

درپرسش رنجوران آن به که بیایی

 

 

 

 

محمد علی ناصح 

مرضیه (آواز)

 

 

 

 

زدودیده خون فشانم زغمت شب جدایی

درگلسِتان چشمت زچه روهمیشه بازاست

به کدام ملّت است این به کدام مذهب است این

زفراق چون ننالم من دل شکسته چون نِی

چه کنم که هست اینها گُل خیرآشنایی

به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی

که کُشند عاشقی را که توعاشقم چرایی

که بسوخت بند بندم زحرارت جدایی

 

روشنک (دکلمه)

 

 

 

 

 

زفراق چون ننالم من دل شکسته چون نِی           

که بسوخت بند بندم زحرارت جدایی

 

مرضیه ( ترانه )

 

 

 

 

آی عشق ای عشق تاکام دل برآید

ای شادی روانم درآتش ازتودادیَم جان

زان نرگس سرمست بردی دلم ازدست

برخیزبیا جانا تا چند جدایی

دردیدۀ مهجوران مشکل بنمایی

یا جان دهَم به جانان یاعمرمن سَرآید

بنگربه راه توآخرازغمت من فتادم ازپا

بیا ای سنگین دل مشو ازمن غافل

یک دَم نگه ازمِهرسوی عاشق چوگشایی

درپرسش رنجوران آن به که بیایی

 

 

 

 

محمد علی ناصح 

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

سَربرگ و گُل ندارم به چه رو روم به گلشن

که شنیده ام زگُلها همه بوی بی وفایی

 

 

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.

 

 

 

 


Back to programme page