گلهای رنگارنگ ۱۸۲

زن ناشناس (گوینده)

هر سو كه دویدیم همه سوی تو دیدیم             

هر جا كه رسیدیم سر كوی تو دیدیم

هر قبله كه بگزید دل از بهر عبادت             

آن قبلۀ دل را خم ابروی تو دیدیم

شمس مغربی (غزل)

روشنک (گوینده)

گرچه مستیم و خرابیم چو شب های دگر      

باز كن ساقیِ  مجلس  سر مینای دگر

مست مستم مشكن قدر خود ای پنجه غم     

من به میخانه ام امشب تو برو جای دگر

چه به میخانه چه محراب حرامم باشد          

گر به جز عشق توام هست تمنای دگر

عماد خراسانی (غزل)

مرضیه (ترانه)

یار تو مرو  صَنَما چو ز دام تو دل نرهد         

چه غم از سرو جان برود یار تو مرو                                               

بت من تو و جلوۀ آن رخ ماه                     

من و شكوۀ بخت سیاه

به خدا تو به چهره مَهی 

چه هراسم از این سیهی یار تو مرو

نه به جز وصلت هوسی              

نه جز تو دل سپارم به كسی     

مه من ز كنارم یگانه دل دارم ،تو مرو  

تو نویدی ، نوید دولت فروغ هستی    

شَرنگ ساغر ، نشاط مستی

نور مهری ، رشك ماهی ، بوی گلی                    

تو سُروری ، سُرور دلها ، صفای بستان

سرشک شبنم  ، نوای مرغان                           

شور عشقی  ،بانگ نایی ، سوز دلی

به خدا در كمند زلفت چنان اسیرم                    

كه بی رخت از زمانه سیرم ،می میرم

ز كنارم یگانه دل دارم ، تو مرو                  

من فدای چشم مستت ، تو مرو

جان كجا برم ز دستت  ،تو مرو

                  منوچهرمعین افشار

یارا قدحی پُر كن از آن داروی مستی       

تا از سر صوفی برود علت هستی

ای فتنۀ نوخاسته از عالَم قدرت                    

غایب مشو از دیده كه در دل بنشستی

احوال دو چشم من برهم ننهاده                    

با تو نتوان گفت به خوابِ شب مستی

در رویِ تو گفتم سخنی چند بگویم                    

رو باز گشادی  و درِ نطق ببستی

گر باده از این خُم بود و مطرب ازین كوی         

ما توبه بخواهیم شكستن به درستی

سعدی غرض از حُقّۀ تن آیت حقّست               

صد تَعبیه در توست یكی باز نَجُستی

سعدی

یار تو مرو  صَنَما چو ز دام تو دل نرهد         

چه غم از سرو جان برود یار تو مرو                                               

بت من تو و جلوۀ آن رخ ماه                     

من و شكوۀ بخت سیاه

به خدا تو به چهره مَهی 

چه هراسم از این سیهی یار تو مرو

نه به جز وصلت هوسی              

نه جز تو دل سپارم به كسی     

مه من ز كنارم یگانه دل دارم ،تو مرو  

تو نویدی ، نوید دولت فروغ هستی    

شَرنگ ساغر ، نشاط مستی

نور مهری ، رشك ماهی ، بوی گلی                    

تو سُروری ، سُرور دلها ، صفای بستان

سرشک شبنم  ، نوای مرغان                           

شور عشقی  ،بانگ نایی ، سوز دلی

به خدا در كمند زلفت چنان اسیرم                    

كه بی رخت از زمانه سیرم ،می میرم

ز كنارم یگانه دل دارم ، تو مرو                  

من فدای چشم مستت ، تو مرو

جان كجا برم ز دستت  ،تو مرو

روشنک (گوینده)

من فدای چشم مستت ، تو مرو

جان كجا برم ز دستت  ،تو مرو

منوچهر معین افشار

بازآی و در آیینۀ جان جلوه گری كن                

ما را زغم هستی بیهوده بری كن

وین تیره شب حسرت و نومیدی ما را            

از تابش خورشیدِ رخ خود سپری كن

رعدی آذرخشی

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.