گلهای رنگارنگ ۲۰۰

امشب از پیش من شیفته دل دور مرو     

دیگری از نظرم گر برود باكی نیست

نور چشم منی از چشم من ای نور مرو

تو كه معشوقی و محبوبی و منظور مرو

هوست  معتكف  خانۀ  خمارم كرد

سایه ای بودم و عكس تو بپوشید مرا       

عشقت از صومعه و مدرسه بیزارم كرد

ذره ای  بودم  و نور  تو  پدیدارم  كرد

افسانۀ شهر قصۀ مشكل ماست

بر ما نکند رحم اگر دل توست

دیوانۀ دهر این دل بی حاصل ماست

از تو نشود  سیر اگر دل  دل  ماست

با آنكه در حریم تو بیگانه ام هنوز

از شعلۀ نگاه  تو پروا   نمی كنم

چون حلقه بسته بر در این خانه ام هنوز

ای شمع  من بسوز  كه   پروانه ام هنوز

نایم  جایی كه  گفتگوی  تو كنند

از خلق گریزم من رسوا كه مباد                  

وصف سر زلف مشک بوی تو کنند

بینند  مرا  و  یاد  روی تو كنند

چه خوش سوزی ای عشق 

دل افروزی ای عشق

به میدان هستی 

تو پیروزی ای عشق

اگر بی نشانی وگر لامكانی                         

اساس وجودی بنای جهانی

تو چشم بینایی ،نگاه گویایی                        

زمان عیش وغم زبان دل هایی 

جهان از تو بر پا ، تو از خود به پایی                                            

تو ذوق و شعر و هنرپردازی                     

تو دنیای شور و سوز و سازی

گهی همه كشفی ، گهی همه رازی                   

گهی همه شوقی ، گهی همه نازی

چنان به تو شده ام آشنا ای عشق                  

كه هستم از همه قیدی رها ای عشق

اگر بی نشانی وگر لامكانی                        

اساس وجودی بنای جهانی

تو هستی كه هست این بلاهای هستی       

تو دادی به دست فلك جام مستی

تو ساقی ازلی وجود لَم یَزَلی

دی  در   میخانه  باز  یافته   بودم

جمله به مِی دادم و به مطرب و ساقی

كار طرب را به ساز یافته  بودم

هر چه به عمری دراز یافته بودم

به دریایی در افتادم كه پایانش نمی بینم          

چه خوش سوزی ای عشق 

دل افروزی ای عشق

به میدان هستی 

تو پیروزی ای عشق

اگر بی نشانی وگر لامكانی                         

اساس وجودی بنای جهانی

تو چشم بینایی نگاه گویایی                        

زمان عیش وغم زبان دل هایی 

جهان از تو بر پا تو از خود به پایی                                            

تو ذوق و شعر و هنرپردازی                     

تو دنیای شور و سوز و سازی

گهی همه كشفی گهی همه رازی                   

گهی همه شوقی گهی همه نازی

چنان به تو شده ام آشنا ای عشق                  

كه هستم از همه قیدی رها ای عشق

اگر بی نشانی وگر لامكانی                        

اساس وجودی بنای جهانی

تو هستی كه هست این بلاهای هستی       

تو دادی به دست فلك جام مستی

تو ساقی ازلی وجود لم یزلی

دل وقت سماع بوی دلدار برد

وین زمزمه مركبی است مر روح ترا

جان را به  سراپرده  اسرار برد

بر دارد و خوش به عالم یار برد