گلهای رنگارنگ ۲۱۲

روشنک (گوینده)

با آنکه می از شیشه به پیمانه نکردی

 در بزم کسی نیست که دیوانه نکردی

نازم سرت ای شمع که شهری زدی آتش

و اندیشه ز دود دل پروانه نکردی

     فروغی          بسطامی(غزل)

مشغول رخ ساقی سرگرم خط جامم   

در حلقه میخواران نیک است سرانجامم

اول نگه اش کردم آخر به رهش مردم

وه وه که چه نیکو شد آغازم و انجامم

  فروغی          بسطامی(غزل)

نازم سرت ای شمع که شهری زدی آتش

و اندیشه ز دود دل پروانه نکردی

   فروغی          بسطامی(غزل)

قوامی (آواز)

درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند             

جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند

حریف مجلس ما خود همیشه دل می برد          

علی الخصوص که پیرایه ای بر او بستند

بساط سبزه لگد کوب شد به پای نشاط

ز بس که عارفان به رقص برجستند

کسان که در رمضان چنگ و نی شکستندی     

بساط سبزه بدیدند و توبه بشکستند

سعدی(غزل)

روشنک (گوینده) 

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را 

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

بنان (ترانه)

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را 

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ده روز مهرگردون افسانه است و افسون

نیکی به جای یارا ن فرصت شمار یارا          

کشتی نشستگانیم ای باد شرطه  برخی

باشد که باز بینی دیدار آشنا را

ای صاحب کرامت شکرانه سلامت    

روزی تفقدی کن درویش بینوا را

آسایش دو گیتی تفسیر این دوحرف است

با دوستان مروت با دشمنان مدارا

آینه سکندر جام جم است و بنگر       

تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا

سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد

دلبر که در کف او موم است سنگ خارا

در کوی نیک نامی مارا گذر ندادند    

گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را

حافظ(غزل)

وه وه که چه نیکو شد آغازم و انجامم

روشنک (گوینده)

فروغی بسطامی(غزل)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.