گلهای رنگارنگ ۲۱۹

آخر این تیره شب هجر به پایان آمد                

بلبل آسا همه شب تا به سحر ناله زدم             

آخر این درد مرا نوبت درمان آمد

تا چه بویی به مشامم ز گلستان آمد

خوش آن كه نگاهش به سراپای تو باشد               

من روی ندیدم به همه كشور خوبی                  

صاحب نظر آنست كه در صورت و معنی               

آینه صفت محو تماشای تو باشد

كو خوب تر از طلعت زیبای تو باشد

چشم از همه بر بندد و بینای تو باشد

آرزوی ما تویی تو ، قبلۀ دل ها تویی تو   

عاشقم ای مه به رویت سرخوشم ای گل به بویت

می ده به یاران كهن ای ماه من   

شب سحر شد مهر از افق جلوه گر شد 

مطرب ز شهناز شوری عیان كن 

از فتنۀ گردون فغان كن وز صید سیل خون روان كن  

وین شعله آتش بر خانمان ها زد 

فرخنده باد ایام تو كز نام تو آشفته خاطر دشمن دون شد 

جان بی تو آرامی ندارد، كه آرام جان ما تویی تو

مجنون تر از مجنون منم من زیباتر از لیلا تویی تو

می ده كه عمر دشمنان طی شد دور نشاط و نوبت مِی شد

آه دل درویشان سوزنده چون آذر شد

آهنگ آذربایجان كن بر خاک تبریز اشكی فرو ریز 

برگو كه عشقت آذر به جان ها زد 

ای قبلۀ آزادگان و ای خاك آذربادگان 

می در گلوی مدعی خون شد

خوشا دردی كه درمانش تو باشی                

خوشا چشمی كه رخسار تو بیند                 

چه خوش باشد دل امیدواری                   

چه باك آید ز كس آن را                    

گل و گلزار خوش آید كسی را                   

خوشا مُلكی كه سلطانش تو باشی

خوشا راهی كه پایانش تو باشی

كه امید دل و جانش تو باشی

كه وی را نگه دار و نگهبانش تو باشی

كه گل زار و گلستانش تو باشی

خوشا دردی كه درمانش تو باشی                   

چه خوش باشد دل امیدواری                         

چه باك آید ز كس آن را                           

خوشا ملكی كه سلطانش تو باشی

كه امید دل و جانش تو باشی

كه وی را نگه دار و نگهبانش تو باشی

شب سحر شد مهر از افق جلوه گر شد 

مطرب ز شهناز شوری عیان كن   

از فتنۀ گردون فغان كن وز صید سیل خون روان كن 

وین شعله آتش بر خانمان ها زد  

فرخنده باد ایام تو كز نام تو آشفته خاطر دشمن دون شد 

آه دل درویشان سوزنده چون آذر شد

آهنگ آذربایجان كنبر خاک تبریز اشكی فرو ریز 

برگو كه عشقت آذر به جان ها زد 

ای قبلۀ آزادگان و ای خاك آذربادگان 

می در گلوی مدعی خون شد