گلهای رنگارنگ ۲۳۴

 

 

 

 

 

 

زن ناشناس (گوینده)

 

 

 

 

 

 

ای بلند اختر خدایت عمر جاویدان دهاد

آن چه پیروزی و بهروزی در آن است آن دهاد

 

 

 

 

سعدی (قطعه)

سلطانی (گوینده)

 

 

 

 

ممكن به تو چون نیست كه بردارم دل    

آن به كه به سودای تو بسپارم دل

 

 

ور من به غم عشق تو نسپارم دل           

دل را چه كنم بهر چه می دانم دل

 

 

 

 

مولوی (رباعی)

 

ز آندم كه تو را به عشق بشناخته ام

بس نرد نهان كه با تو من باخته ام

 

 

بِخرام تو سرمست به خرگاه دلم

كز بهر تو این خانه بپرداخته ام

 

 

 

 

مولوی (رباعی)

 

سلطان گل از سراچه غنچه تنگ

بیرون آمد به صد هزاران نیرنگ

 

 

در ملک كه چمن نشست بر تخت شهی

چون دید رخ تو گشت از رنگ به رنگ

 

 

 

 

شاعر ناشناس (رباعی)

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

در پرده دل خیال تو رقص كند

من رقص خوش از خیال تو آموزم

 

 

 

 

مولوی (رباعی)

سلطانی (گوینده)

 

 

 

 

تاب بنفشه می دهد طره مشكسای تو

پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

 

 

عشق تو سر نوشت من خاك درت بهشت من

مهر رخت سرشت من راحت جان رضای تو

 

 

 

 

حافظ (غزل)

بنان(ترانه)

 

 

 

 

چه شبها كه از هجرت نخفتم

 

 

 

به دل چون لاله داغت را نهفتم

 

 

 

نگفتم غمت را مردم و با كس نگفتم

 

 

 

نیامد سرانجامم نیامد

 

 

 

نگارا خدا را به جز خون جگر چون لاله در جامم نیامد

 

 

 

گرفتار بلا گشتم

 

 

 

به عشقت مبتلا گشتم

 

 

 

ببین مهر و وفا را

 

 

 

خریدارم بلا را

 

 

 

به كف حسنی كه زود آید

 

 

 

چو گل دیری نمی پاید

 

 

 

چرا نازی به حسنی 

 

 

 

كه می جوید فنا را

 

 

 

مران از درگه خود گدای آشنا را

 

 

 

منور كن ز حسنت شبی بزم "صفا" را

 

 

 

 

 

نواب صفا

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

شاه نشین چشم من تكیه گه خیال توست   

جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

 

 

 

 

حافظ (غزل)

بنان(آواز)

 

 

 

 

تاب بنفشه میدهد طره مشك سای تو

پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

 

 

من كه ملول گشتمی از نفس فرشتگان

قال و مقال عالمی می كشم از برای تو

 

 

عشق تو سرنوشت من خاك درت بهشت من

مهر رخت سرشت من راحت جان رضای تو

 

 

شور و شراب و سوز عشق آن نفسم رود ز سر

کاین سر پر هوس شود خاك در سرای تو                                        

 

 

شاه نشین چشم من تكیه گه خیال توست

جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

 

 

 

 

حافظ (غزل)

روشنک (گوینده)

 

 

 

 

امروز مبارك است فالم

افتاد نظر بر آن جمالم   

 

 

صد شكر خدای آسمان را

كه اختر بدر آمد از وبالم

 

 

این بخت نبود هیچ روزم

وین گل نشكفت هیچ سالم

 

 

امروز بدیدم آنچه دل خواست

دل آنچه نخواست بد سگالم

 

 

 

 

سعدی (غزل)

 

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Back to programme page