گلهای رنگارنگ ۲۶۳

روشنک (گوینده)

طاعت از  دست  نیاید   گنهی  باید   كرد      

 در دل دوست به هر حیله رهی باید كرد

روشنان   فلكی  را  اثری  در  ما   نیست       

حذر  از  گردش  چشم  سیهی  باید كرد

نه همین صف زده مژگان سیه باید داشت

به صف دل شدگان هم نگهی  باید  كرد

معتمد نشاط اصفهانی (غزل)

قوامی(آواز)

هر شب من و دل تا سحر در گوشۀ میخانه ها   

داریم   از    دیوانگی   با    یكدگر    افسانه ها    

اندر  شمار  بی دلان  در  حلقۀ   بی حاصلان   

نی در  حساب  عاقلان   نی  در خور فرزانه ها

از سینه  برده  كینه ها  آیینه  كرده  سینه ها    

دیده   در آن  آیینه ها   عكس   رخ   جانانه ها

سنگ ملامت خورده ها از كودكان آزرده ها                

دل  زنده ها  تن مرده ها  فرزانه ها   دیوانه ها

نی در پی اندیشه ها  نی  در خیال  پیشه ها            

چون شیرها در بیشه ها چون مورها در لانه ها

میرزا حبیب خراسانی (غزل)

شنیدم كه چون غم رساند گزند               

  خروشیدن  دف  بود  سودمند

ساقی نامه (حافظ)

مغنی كجایی كه وقت گل است              

ز بلبل چمن ها پر از غلغل است

همان به كه خونم به جوش آوری   

دمی چنگ و را در خروش آوری

بیار ساقی آن می كه جان پرور است       

دل خسته را همچو جان در خور است

مثنوی  (نظامی)

بده كز جهان خیمه بیرون زنم             

سرا پرده   بالای  گردون    زنم

شاعر ناشناس

یك امروز و با یكدگر می  خوریم        

چو فرصت نباشد دگر كی خوریم

كه  آنها  كه  بزم  طرب  ساختند         

به  بزم   طرب  هم    نپرداختند

خواجوی کرمانی (غزل)

روشنک (گوینده)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.