گلهای رنگارنگ ۲۶۶

روشنک (گوینده)

نیم بی تو دمی بی غم، كجایی؟

ندارم  بی تو دل  خرم  ، كجایی؟

ز من هر دم بر آید ناله و آه

چو یاد آید رخت هر دم ، كجایی؟

درآ شاد از درم ،كز آرزویت

به جان آمد  دل پر غم ،  كجایی؟

فخرالدین عراقی (غزل)

شهیدی (ترانه)

گریه را به مستی بهانه كردم

شكوه ها ز دست زمانه كردم

آستین چو از چشم برگرفتم

سیل خون به دامان جانم روانه كردم

همچو چشم مستت جهان خراب است

رخ مپوش كاین دور انتخاب است

من تو را به خوبی جانم نشانه كردم

دلا خموشی چرا چو خم نجوشی چرا

برون شد از پرده راز، جانم پرده راز ، خدا پرده راز

تو پرده پوشی چرا

عارف قزوینی

روشنک (گوینده)

به بویت زنده ام هرجا كه هستی

به رویت آرزومندم كجایی

فخرالدین عراقی (غزل)

 شهیدی (آواز)

شدم  از   عشق  تو  شیدا    كجایی

به جان می جویمت  جانا ،  كجایی؟

بسی   پویم  به   سویت  گرد  عالم

همی جویم   ترا  هر   جا ، كجایی ؟

چو آنجا كه تویی كس را گذر نیست   

ز  كه   پرسم ؟ كه  داند ؟تا  كجایی؟

تو  پیدایی  و   لیكن   جمله   پنهان

وگر  پنهان   نه ای ، پیدا   كجایی ؟

دل   سرگشتۀ    حیران    ما     را

نشانی   در  رهی   بنما ،  كجایی؟

فخرالدین عراقی (غزل)

گریه را به مستی بهانه كردم

شكوه ها ز دست زمانه كردم

آستین چو از چشم برگرفتم

سیل خون به دامان جانم روانه كردم

همچو چشم مستت جهان خراب است

رخ مپوش كاین دور انتخاب است

من تو را به خوبی جانم نشانه كردم

دلا خموشی چرا ، چو خم نجوشی چرا

برون شد از پرده راز ، جانم پرده راز، خدا پرده راز

تو پرده پوشی چرا

عارف قزوینی

روشنک (گوینده)

چو شیدای تو شد مسكین "عراقی"

نگویی كه آخر ای شیدا كجایی

فخرالدین عراقی (غزل)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.