گلهای رنگارنگ ۲۷۷

      
         
       
دکلمه: روشنك      
 

می گرفتیم  به  جانان  سر راهی  گاهی 

نه عجب گر نگهش داشت سر الفت ما 

او هم از لطف نهان داشت نگاهی گاهی

برق  را هست  نوازش  به  گیاهی گاهی

 
      حزین لاهیجی
آواز: شهیدی      
       
  افتخارهمه آفاقی و منظور منی  
شمع جمع همه عشاق  به هر انجمنی 
به سر زلف پریشان تو دل های پریش           
همه خو كرده چو "عارف" به پریشان وطنی 
ز چه رو شیشۀ دل می شكنی 
تیشه بر ریشۀ جان از چه زنی                                                   
      سیم اندام  و ولی سنگ دلی 
سست پیمانی و پیمان شكنی
 
      عارف قزوینی (غزل)
ترانه : الهه     
       
  اگر درد من به درمان رسد چه میشه      
شب هجر اگر به پایان رسد چه میشه
اگر بار دل به منزل رسد چه گردد        
سر من اگر به سامان رسد چه میشه
ز غمت خون می گریم  ،بنگر چون می گریم                               
ز مژه دل می روید ، ز جگر خون می آید
افتخار دل و جان می آید                  
یار بی پرده عیان می آید 
 
      عارف قزوینی
دکلمه: روشنك      
 

تا  عشق  مرا  فاش  نمی دانستی  

در عاشقی خویش مرا شهرۀ شهر 

با من ره پرخاش  نمی دانستی

دانستی و ای كاش نمی دانستی

 
      مشتاق اصفهانی
آواز: شهیدی     
       
  گر عاشق یكتا منم معشوق بی همتا تویی    
    ور بی دل و رسوا منم دلدار بی پروا تویی  
       
  در وادی عشق و جنون آنجا كه عقل آید زبون    
    صد   بار   اگر   فرماییم   رسوا    تویی  
       
  در وادی عشق و جنون آنجا كه عقل آید زبون     
    مجنون تر از مجنون منم لیلی تر از لیلا تویی  
       
  عاشق بسی پیدا شود كو همچو من شیدا شود     
    لیكن   به   جمع   دلبران    پیدای   ناپیدا تویی  
       
  هرجا كند دل جستجو نقش تو بیند روبرو     
    بی خود نه هرجایی شدم كه اینجا تویی آنجا تویی  
       
دکلمه: روشنك      
  هرجا شدم آنجا تویی اینجا تویی    
        عارف قزوینی
آواز: شهیدی    
       
  افتخار همه آفاقی و منظور منی 
شمع جمع همه عشاق و به هر انجمنی 
به سر زلف پریشان تو دل های پریش        
همه خو كرده چو عارف به پریشان وطنی 
ز چه رو شیشۀ دل می شكنی 
تیشه بر ریشۀ جان از چه زنی                                                  
     سیم اندام و ولی سنگ دلی 
سست پیمانی و پیمان شكنی
 
 
      عارف قزوینی
ترانه: الهه     
  اگر درد من به درمان رسد چه میشه   
شب هجر اگر به پایان رسد چه میشه
اگر بار دل به منزل رسد چه گردد       
سر من اگر به سامان رسد چه میشه
ز غمت خون می گریم ، بنگر چون می گریم                              
ز مژه دل می ریزد  ، ز جگر خون می آید
افتخار دل و جان می آید                 
یار بی پرده عیان می آید
 
      عارف قزوینی
روشنك:       
  همیشه شاد و همیشه خوش باشید.  
       
       
       
       
       
       


Back to programme page