گلهای رنگارنگ ۲۸۳

دل برفت از خود چو بر ما آمدی 

چون  شنیدی  نالۀ  پنهان دل  

اندرآ  جانا كه بر جا آمدی

همچو جان در جسم  پیدا آمدی

دل نماندست كه گوی خم چوگان تو نیست  

تا سر زلف  پریشان تو در جمع آمد

خصم را پای گریز از سر میدان  تو نیست

هیچ  مجموع  ندانم  كه  پریشان تو نیست

دل نماندست  كه  گوی خم چوگان  تو نیست 

تا سر زلف پریشان تو در جمع آمد

در تو حیرانم و اوصاف معانی كه تو راست 

گر تو را هست شكیب از من و امكان فراغ 

خصم  را پای گریز از سر میدان  تو نیست

هیچ  مجموع  ندیدم  كه  پریشان تو نیست

وندر آن كس كه بصر دارد و حیران تو نیست

به  وصالت  كه  مرا  طاقت  هجران تو نیست 

ای بهار سبز و تر شاد آمدی   

پای خود بر تارك خورشید نه 

ای  حیات  جان و سر شاد آمدی

ای تو خورشید و قمر شاد آمدی

عشق تو آتش  جانا زد بر دل من 

روی تو چون دید و دل بهتر ز لیلا  

وصل تو مشكل كش نیست آسان  

دارد نشان زلفت شب های بی فروغم    

عشق  تو آتش جانا زد بر دل من  

بر باد غم  داد عشقت آب و گل من

شد بسته زنجیر دام مجنون دل من  

یارب  كن آسان این مشكل من 

تا پای بند عشقت باشد سلاسل من

یارب  كن  آسان این  مشكل من