گلهای رنگارنگ ۲۹۶

      
         
گوینده : آذر پژوهش
       
  موسیقی اصیل هر ملیتی را باید در آهنگ های محلی اش جستجو كرد، آهنگی كه از دل سوخته ای برخاسته ، با كلامی موزون كه ترجمان تغزلی وارسته از كلام است و موسیقی اش می نامیم به گوش جان می رسد، آهنگی كه اكنون به سمع می رسد، بختیاری است كه با كلامی موزون و متناسب تلفیق شده است.  
       
 

قرار دلم كجا می روی ، چرا می روی ، خطا می روی   

به جان می برم جفای تو را كجا می روی  

تن ناتوان به پایت كشم چرا می روی  

اگر شكوه ای ز هجران كنم به جا می روی 

ببین دلِ بی قرار من بیا ببین روزگار من 

بیا ببین آه سركشم به قلب شب های تار من 

چو من هم دیده دل دیوانگی نیست   

چرا نشنوم صدای تو را

توان تا بود جفایت كشم

بیا و ببین چه اغوا كنم

بیا دمی در كنار من

بیا ببین همچو آتشم

مرا چون تو دلِ فرزانگی نیست

مرا تا با تو هست این آشنایی

 
    به دل بیمم ز هر بیگانه ای نیست  
      (معینی کرمانشاهی)
       
دکلمه: آذر پژوھش    
 

خوشا خون خوردن از پیمانۀ دل               

خوشا نور خدا دیدن به مستی                   

خوشا در نیمه شب ها بوی یاری                

پریشان گشتن از افسانۀ دل

درون خانۀ ویرانۀ دل

شنیدن از گِل پیمانۀ دل

 
       
       
آواز: شهیدی    
 

خوشا خون خوردن از پیمانۀ دل               

خوشا نور خدا دیدن به مستی                   

خوشا سوزاندن از بیم جدایی                   

پریشان گشتن از افسانۀ دل

درون خانۀ ویرانۀ دل

به گرد شمع غم پروانۀ دل

 
       
       
دکلمه: آذر پژوھش    
 

ز هر شاخی شكفته نوبهاری                   

نوای بلبل و آوای دراج                        

سمن ساقی و نرگس جام در دست             

چنین فصلی بدین عاشق نوازی                 

جوانان را و پیران را دگر بار                 

می و معشوق و گلزار و جوانی               

فلك جز عشق محرابی ندارد                   

اگر خود عشق هیچ افسون نداند                

ز سوز عشق بهتر در جهان نیست             

غلام عشق شو كه اندیشه اینست               

چنین فصلی بدین عاشق نوازی                 

گرفته هر گلی بر كف نثاری

شكیب عاشقان را داده تاراج

بنفشه در خمار و سرخ گل مست

خطا باشد خطا بی عشق بازی

به سرسبزی در آرد سرخ گلزار

از این خوش تر چه باشد زندگانی

جهان بی خاك عشق قابی ندارد

نه از سودای خویشت وا رهاند

كه بی او گل نخندید ابر نگریست

همه صاحبدلان را پیشه این است

خطا باشد خطا بی عشقبازی

 
      نظامی گنجوی (مثنوی خسرو و شیرین) 
       
ترانه: شهیدی    
 

خواهم كه افغانی كنم از دست دل                          

من بشكنم پیمانه را بر هم زنم كاشانه را                   

من بی سر و سامان شدم سرمست و سرگردان شدم          

هم رندم و هم زاهدم گاهی مقیم مسجدم                    

هم نقشم و هم ساده ام مست از خمار باده ام               

رو در بیابانی كنم از دست دل

ویران كنم این خانه را از دست دل

با لوح دل افسان شدم از دست دل

گاهی سوی میخانه ام از دست دل

آواره ام افتاده ام از دست دل

 
      (شاعر ناشناس)
       
ترانه: شهیدی    
 

قرار دلم كجا می روی ، چرا می روی ، خطا می روی   

به جان می برم جفای تو را كجا می روی  

تن ناتوان به پایت كشم چرا می روی  

اگر شكوه ای ز هجران كنم به جا می روی 

ببین دلِ بی قرار من بیا ببین روزگار من 

بیا ببین آه سركشم به قلب شب های تار من 

چو من هم دیده دل دیوانگی نیست 

چرا نشنوم صدای تو را

توان تا بود جفایت كشم

بیا و ببین چه اغوا كنم

بیا دمی در كنار من

بیا ببین همچو آتشم

مرا چون تو دلِ فرزانگی نیست

مرا تا با تو هست این آشنایی

 
       
    به دل بیمم ز هر بیگانه ای نیست  
     (معینی کرمانشاهی)  
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       



Back to programme page