گلهای رنگارنگ ۳۰۸
دکلمه: روشنک | ||||
چه شود به چهرۀ زرد من نظری برای خدا كنی | ||||
كه اگر كنی همه درد من به یكی نظاره دوا كنی | ||||
تو شهی و كشور جان تو را، تو مهی و ملك جهان تو را | ||||
ز ره كرم چه زیان تو را كه نظر به حال گدا كنی | ||||
ز تو گر تفقد و گر ستم بود این عنایت و آن كرم | ||||
همه از تو خوش بود ای صنم چه جفا كنی چه وفا كنی | ||||
تو كمان كشیده و در كمین كه زنی به تیرم و من غمین | ||||
همۀ غمم بود از همین كه خدا نكرده خطا كنی | ||||
هاتف اصفهانی (غزل) | ||||
آواز : شهیدی | ||||
.
من كه باشم كه بر آن خاطر عاطر گذرم دلبرا بنده نوازیت كه آموخت بگو ای نسیم سحری بندگی ما برسان راه خلوتگه خاتم بنما تا پس از این |
لطف ها می كنی ای خاك درت تاج سرم كه من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم كه فراموش مكن وقت دعای سحرم می خورم با تو و دیگر غم دنیا نخورم |
|||
حافظ (غزل) | ||||
ترانه : شهیدی | ||||
.
چه شود به چهرۀ زرد من نظری برای خدا كنی تو شهی و كشور جان تو را، تو مهی و ملك جهان تو را تو كمان كشیده و در كمین جانم كه زنی به تیرم و من غمین |
كه اگر كنی همه درد من به یكی نظاره دوا كنی ز ره كرم چه زیان تو را كه نظر به حال گدا كنی همۀ غمم بود از همین كه خدا نكرده خطا كنی |
|||
هاتف اصفهانی (غزل) | ||||
من اگر چه پیرم و ناتوان جانم تو مرا ز درگه خود مران جانم | ||||
كه گذشته در غمت ای جوان همه روزگار جوانیم | ||||
هاتف اصفهانی (غزل) | ||||