گلهای رنگارنگ ۳۱۹


دکلمه: آذر پژوهش
	نوای عشق بازان خوش نوایی است اگر چه صد نوا بیرون دهد چنگ بیا "وحشی" خموشی تا كی و چند	كه هر آهنگ او را ره به جایی است چو نیكو بنگری باشد یك آهنگ خموشی گر چه به پیش خردمند
			وحشی بافقی (مثنوی فرهادوشیرین)


	خموشی پرده پوش راز باشد چو دل را محرم اسرار كردند	نه مانند سخن غماض باشد خموشی را امانت دار كردند
			وحشی بافقی (مثنوی فرهادوشیرین)


	خموشی پرده پوش راز باشد چو دل را محرم اسرار كردند	نه مانند سخن غماض باشد خموشی را امانت دار كردند
			وحشی بافقی (مثنوی فرهادوشیرین)


	نوای عشق بازان خوش نوایی است	كه هر آهنگ او را ره به جایی است


آواز: شهیدی
	نوای عشق بازان خوش نوایی است اگر چه صد نوا بیرون دهد چنگ	كه هر آهنگ او را ره به جایی است چو نیكو بنگری باشد یك آهنگ
			وحشی بافقی (مثنوی فرهادوشیرین)

ترانه:‌ الهه
	خاموش ای مرغ سحر كی دارد ناله اثر غزل عاشقانۀ جان است ز هر سخن گویاتر سكوت گویایی که خموشی زبان جان باشد به نگاهی عیان شود راز دل شمع سحر مرده دگر، مرده دگر شمع سحر چشم خود چنان به آتشم فروزد گل بدنی، نسترنی ،جان و تنی، یار منی گریۀ بی شیون شعله به دامن پروانه گشتم از تو بود گلشن ،از تو شود روشن	كه خموشی ترانۀ جان است بود از بانگ نی خوش آواتر یك دم ای سینه خموش تا چند این بانگ و خروش چه سخن ها در آن نهان باشد شود چو دم ساز دل غم دل آرایی آن كه بود آتش زبان مانده خموش جاودان كه ز آن شرر به یك نظر مرا بسوزد شمع جان عشق توام ، یار توام، نوگل گلزار توام كز تو فراموشم سوزم و خاموشم من گر بپذیری جان روشن
			(کیومرث وثوقی)

آواز: شهیدی

	شكر لب گفت كه این میل از كجا خاست بگفت از گل رخان بیند وفا كس بگفتش نخل مشتاقان دهد بار بگفتش درد حرمان را چه درمان بگفت از صبر باید چاره سازی بگفتش می توان با دوست پیوست بگفتش وصل به یا هجر از دوست نوای عشق بازان خوش نوایی است اگر چه صد نوا بیرون دهد چنگ	بگفت از یك دو حرف آشنا خاست بگفت این آرزو عاشق را بس بگفت آری ولی حرمان بسیار بگفتا وای وای از درد حرمان بگفتا صبر كو در عشق بازی بگفت آری اگر از خود توان رست بگفتا هر چه میل خاطر اوست كه هر آهنگ او را ره به جایی است چو نیكو بنگری باشد یك آهنگ
			وحشی بافقی (مثنوی فرهادوشیرین)

آذر پژوهش :
	به نوبهاران صبحگاهان گذارم از چمنی افتاد، مرغكی بر لب آشیانه خود نشسته و نغمه ای دلكش سر داده بود، جای جوجكانی كه با گرمی سینه از تخم به در آورده و دانه بر منقارشان می نهاد خالی بود، دست اجل شبانگاه آشیانه را از میوه های عشق تهی كرده بود و مرغك همچنان نغمه سرایی می كرد، مرغك داغ دیده ماحصل زندگانی، اندوه و شادمانی، محنت و محبت، بالاخره همه چیزش را از دست داده بود، اما خدا برایش باقی بود، آری خدا باقی است، وانگهی امید هم هست، رشته های امید است كه به هنگام تیره روزی و لحظات دردناك دلهای شكسته را به خدا نزدیكتر می كند.


	نشان خانه گرفتم ز یار و گفت به لطف چو بشنوی سخن اهل دل مگو كه خطاست دلم ز پرده برون شد كجایی ای مطرب در اندرون من خسته دل ندانم كیست از آن به دیر مغانم عزیز می دارند	دل شكستۀ عاشق همیشه خانه ماست سخن شناس نه ای دلبرا خطا اینجاست كه من خموشم و او در فغان و در غوغاست كه آتشی كه نمیرد همیشه در دل ماست بنال هان كه از این پرده كار ما به نواست
			حافظ (غزل)


ترانه: الهه
	خاموش ای مرغ سحر كی دارد ناله اثر غزل عاشقانۀ جان است ز هر سخن گویاتر سكوت گویایی که خموشی زبان جان باشد به نگاهی عیان شود راز دل شمع سحر مرده دگر، مرده دگر شمع سحر چشم خود چنان به آتشم فروزد گل بدنی، نسترنی ،جان و تنی، یار منی گریۀ بی شیون شعله به دامن پروانه گشتم از تو بود گلشن ،از تو شود روشن	كه خموشی ترانۀ جان است بود از بانگ نی خوش آواتر یك دم ای سینه خموش تا چند این بانگ و خروش چه سخن ها در آن نهان باشد شود چو دم ساز دل غم دل آرایی آن كه بود آتش زبان مانده خموش جاودان كه ز آن شرر به یك نظر مرا بسوزد شمع جان عشق توام ، یار توام، نوگل گلزار توام كز تو فراموشم سوزم و خاموشم من گر بپذیری جان روشن


ترانه: شهیدی
	بیا "وحشی" خموشی تا كی و چند	خموشی گر چه به پیش خردمند
			وحشی بافقی (مثنوی فرهادوشیرین)


	خموشی پرده پوش راز باشد چو دل را محرم اسرار كردند	نه مانند سخن غماض باشد خموشی را امانت دار كردند
			وحشی بافقی (مثنوی فرهادوشیرین)

دکلمه: آذر پژوهش
	قدح چون دور من افتد به هشیاران مجلس ده	مرا بگذار تا حیران بمانم چشم بر ساقی
			سعدی (غزل)

Back to programme page

گلهای رنگارنگ ۳۱۹

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

گلهای رنگارنگ ۳۱۹

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

Golha.co.uk | خبرهای گلها را دریافت کنید