گلهای رنگارنگ ۳۵۴

      
دکلمه: سیما         
 

ز گلزار گیتی به گاه بهار    

سحرگه در آغوش باد سحر  

ز مستی سر از پای نشناختن    

گهی بوسه بر چشم نرگس زدن 

گه از ناشكفته گل آویختن

زمانی شدن در دل لاله تنگ 

چو باد خزان تاخت بر بوستان    

پریشان شدن زان پراكندگی 

چنین است آیین پروانگان   

هوس نیز ماند به پروانه ای  

نه هرگز به یك جای گیرد درنگ  

کشد هر زمان نازی از نوگلی   

سرانجام نایافته كام را 

سوی چرخ گردنده گیرد شتاب  

پدید آمدن چون گل از شاخسار

پریدن ز شاخی به شاخ دگر

به دوشیزگان چمن تاختن

گه از زلف سنبل پریشان شدن

گهی اشك با ژاله آمیختن

به خود بی خبر گشتن از بوی و رنگ

پراكنده شد گل ز باد خزان

دریدن چو گل دامن زندگی

خوشا آن كه چونین گذارد جهان

كه مست است هر دم ز پیمانه ای

نه دامان خرسندی آرد به چنگ

گه از لاله ای گاهی از سنبلی

سپارد ره تیر و بهرام را

مگر تا در آنجا شود كامیاب

 
      (نصرالله فلسفی)
       
       
 

در خرابات مغان نور خدا می بینم                         

كیست دردی كش این میكده یارب كه درش                

این عجب بین كه چه نوری ز كجا می بینم

قبلۀ حاجت و محراب دعا می بینم

 
      حافظ (غزل)
       
ترانه: شهیدی    
 

ز داغ حسرت در آتشم چون لاله امشب 

بیا كه بی آتشین لبت به نامرادی 

مایۀ نازی نغمۀ سازی به دل نوازی    

گلی نروید در این چمن به رنگ و بویت   

دمی نیاسایم از غمت ز ناله امشب

چو لاله نوشم ز خون دل پیاله امشب

فكر دل ها كن چارۀ ما كن كه چاره سازی

فروغ شب های ما بود ز شمع رویت

 
       
    به لب رسد جان بی دلان ز آرزویت  
       
  لطف یزدانی ،صبح خندانی به دل ستانی                        گلبن حسنی چشمۀ نوری امید جانی  
      (رهی معیری)
       
دکلمه: سیما     
 

كیست دردی كش این میكده یارب كه درش     

جلوه بر من مفروش ای ملك الحاج كه تو 

سوز دل اشك روان نالۀ شب آه سحر    

قبلۀ حاجت و محراب دعا می بینم

خانه می بینی و من خانه خدا می بینم

این همه از نظر لطف خدا می بینم

 
      حافظ (غزل)
       
آواز: شهیدی     
 

مستم خرابم بی خودم منعم مكن عیبم مگو                  

ای عارف بی خویشتن خرده منه بر عاشقان               

من مست از آن باده نیم كه محتسب منعم كند               

افتان و خیزان می روم می بین و این با كس مگو

دیوانه واری می روم خانه به خانه كو به كو

مست از شراب وحدتم فایق شده از رنگ و بو

 
      شاعر ناشناس (غزل)
       
       
 

جان جهان دوش كجا بوده ای                              

دوش ز هجر تو جفا دیده ام                                

رنگ رخ خوب تو بر تو گواست                           

نی غلطم در دل ما بوده ای

ای كه تو سلطان وفا بوده ای

در حرم لطف خدا بوده ای

 
      مولوی (غزل)
       
       
 

مجنون و پریشان توام دستم گیر                

هر بی سر و پای دستگیری دارد              

سرگشته و حیران توام دستم گیر

من بی سر و سامان توام دستم گیر

 
      ابوالسعید ابوالخیر (رباعی)
       
       
 

بستان قدح در كش كه مغ من ساقی ام 

مستم خرابم بی خودم منعم مكن عیبم مگو  

لافم شنو هر لحظه ای گویم كه آبم نی سبو

افتان و خیزان می روم می بین و این با كس مگو

 
      شاعر ناشناس (غزل)
       
دکلمه: سیما     
 

خواهم از زلف بتان نافه گشایی كردن                     

هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال                    

فكر دور است همانا كه خطا می بینم

با كه گویم كه درین پرده چه ها می بینم

 
      حافظ (غزل)
       
ترانه: شهیدی    
 

ز داغ حسرت در آتشم چون لاله امشب  

بیا كه بی آتشین لبت به نامرادی

مایۀ نازی نغمۀ سازی به دل نوازی 

گلی نروید در این چمن به رنگ و بویت      

دمی نیاسایم از غمت ز ناله امشب

چو لاله نوشم ز خون دل پیاله امشب

فكر دل ها كن چارۀ ما كن كه چاره سازی

فروغ شب های ما بود ز شمع رویت

 
       
    به لب رسد جان بی دلان ز آرزویت  
       
  لطف یزدانی ،صبح خندانی به دل ستانی                        گلبن حسنی چشمۀ نوری امید جانی  
      (رهی معیری)
       
       


Back to programme page