گلهای رنگارنگ ۳۷۵

آذر پژوهش (گوینده)

ما  نقد  عافیت  به  می  ناب  داده ایم             

خار و خس وجود  به  سیلاب داده ایم

رخسار  یار  گونۀ  آتش  از آن گرفت        

كاین لاله را ز خون جگر آب  داده ایم

آن شعله ایم كز نفس گرم سینه سوز     

گرمی  به  آفتاب   جهانتاب    داده ایم

در جستجوی اهل دلی عمر ما گذشت   

  جان  در هوای  گوهر  نایاب  داده ایم

 گلپایگانی (آواز)

ما  نقد  عافیت  به  می  ناب  داده ایم             

خار و خس وجود  به  سیلاب داده ایم

رخسار  یار  گونۀ  آتش  از آن گرفت        

كاین لاله را ز خون جگر آب  داده ایم

آن شعله ایم كز نفس گرم سینه سوز     

گرمی  به  آفتاب   جهانتاب    داده ایم

در جستجوی اهل دلی عمر ما گذشت   

  جان  در هوای  گوهر  نایاب  داده ایم

كامی نبرده ایم از آن سیم تن  "رهی"      

از دور بوسه بر رخ  مهتاب  داده ایم

آذر پژوهش (گوینده)

كامی نبرده ایم از آن سیم تن  "رهی"      

از دور بوسه بر رخ  مهتاب  داده ایم

رخسار  یار  گونۀ  آتش  از آن گرفت        

كاین لاله را ز خون جگر آب  داده ایم

آن شعله ایم كز نفس گرم سینه سوز     

گرمی  به  آفتاب   جهانتاب    داده ایم

رهی معیری (غزل)

عهدیه (ترانه)

چون ساغر پر ز  می ام  لبریز شراب  وی ام               

من نالۀ گرم نی ام گرمی بخشم دل ها را

من لالۀ خون جگرم شمع شب بی سحرم          

سر تا به قدم شررم سوزد آهم دنیا را

دیگر از آتش من خاكستری مانده به جا           

وندر این لانۀ غم مشت پری مانده به جا

ای غمت محرم من گرچه نداری غم من           

خو گرفته به غمت این دل بی همدم من

امشب ز اشك خود چو غوغا می كنم              

بر دامن شام سیه سر می نهم

وز گریه دامانش چو دریا می كنم

من شمع سوزانم به اشك من مخند  

می گریم و از سوز دل

در خلوت آرام تو صد شعله برپا می كنم

بهادر یگانه