گلهای رنگارنگ ۴۰۱

 

 

 

 

 

 

 

آذر پژوهش (گوینده)

 

 

 

 

 

 

روی  گل  دیدم  گل  روی  توام  آمد   بیاد  

شب رسید و تاب گیسوی تو ام آمد بیاد

 

 

دوش در  میخانه  دیدم  گردش  پیمانه را     

   در دل شب چشم جادوی تو ام آمد  بیاد

 

 

غنچه از شرم لب ات سر در گریبان برده بود       

خندۀ  لعل  سخنگوی    تو ام  آمد  بیاد

 

 

خواب  می دیدم  بهشت  آرزو  را   یافتم      

نكهت  خاك  سر  كوی  تو ام  آمد  بیاد

 

 

 

 

بهادر یگانه (غزل)

 

تا  دل  من  صید  شد در دام عشق         

باده  شد  جان  من  اندر  جام   عشق

 

 

من   خود  از  بیم    بلای  عاشقی              

بر  زبان   می نگذرانم   نام     عشق

 

 

در  زمانم  مست  و بی سامان كند         

جام   شورانگیز  درد   آشام    عشق

 

 

آن  بلا  كز  عاشقی   من   دیده ام       

باز   چون   افتاده ام   در دام   عشق

 

 

این  عجب  تر  كز همه خلق جهان           

نزد   من   باشد   همه    آلام   عشق

 

 

جان و دین و دل همی خواهد ز من    

این  بودست از سوی جان پیغام عشق

 

 

جان  و  دین  و دل  فدا  كردم  بدو          

تا   مگر  یك  ره  بر  آید  كام   عشق

 

قوامی (آواز)

 

 

 

 

تا  دل  من  صید  شد در دام عشق         

باده  شد  جان  من  اندر  جام   عشق

 

 

من   خود  از  بیم    بلای  عاشقی              

بر  زبان   می نگذرانم   نام     عشق

 

 

در  زمانم  مست  و بی سامان كند         

جام   شورانگیز  درد   آشام    عشق

 

 

آن  بلا  كز  عاشقی   من   دیده ام       

باز   چون   افتاده ام   در دام   عشق

 

 

این  عجب  تر  كز همه خلق جهان           

نزد   من   باشد   همه    آلام   عشق

 

 

جان و دین و دل همی خواهد ز من    

این  بودست از سوی جان پیغام عشق

 

 

جان  و  دین  و دل  فدا  كردم  بدو          

تا   مگر  یك  ره  بر  آید  كام   عشق

 

 

 

 

سنایی غزنوی (غزل)

آذر پژوهش (گوینده)

 

 

 

 

به شور هستی و نور خداوند            

 به مهر روی چون ماه تو سوگند

 

 

كه بردارند گر بند من از بند                        

ز مهرت نگسلم ای دوست پیوند

 

 

 

 

هاتف اصفهانی

 

غباری گردم  و   افتم   به   راهت           

 مرا چون سایه گیری در پناهت

 

 

دل دیوانه ام خواهد كه چون اشک          

بیاویزد   به    مژگان    سیاهت

 

 

 

 

صارمی

 شهین دخت شبیری (ترانه)

 

 

 

 

از او دورم به من رحمی كن                                    

 

 

 

كه می میرم ای خدا امشب

 

 

 

دلم بگرفته ز رنج تنهایی                             

 

 

 

سحر ناید چرا امشب

 

 

 

به سوی عرش خدا امشب                

 

 

 

برآرم دست دعا امشب

 

 

 

كه این شب ها به سر آید                             

 

 

 

سحر آید سحر آید

 

 

 

چو ماندم از بزمت جدا امشب                       

 

 

 

دل آتش ها سازد به پا امشب

 

 

 

مرا ای عشق امشب به هوش آور                  

 

 

 

سبوی جانم را به جوش آور

 

 

 

 چو دادی شورم شكیبایم كن                         

 

 

 

به صحرای غم تو شیدایم كن

 

 

 

به آخر دیدارم بیا امشب                                                  

 

 

 

از او دورم به من رحمی كن                                    

 

 

 

كه می میرم ای خدا امشب

 

 

 

دلم بگرفته ز رنج تنهایی                             

 

 

 

سحر ناید چرا امشب

 

 

 

 

 

معینی کرمانشاهی

آذر پژوهش (گوینده)

 

 

 

 

به شور هستی و نور خداوند               

به مهر روی چون ماه تو سوگند

 

 

كه  بردارند گر بند من از بند               

ز مهرت نگسلم ای دوست پیوند

 

 

 

 

هاتف اصفهانی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Back to programme page