گلهای رنگارنگ ۴۱۷

 كه سنگین دلان را وفا نبود

تا با تو بودم شادم نكردی

 رفتم ز كوی ات یادم نكردی

چه شود اگر نگاهی فكنی به خاک رهی         

كشتی من دل داده را بر خاك و خون افتاده را دیگر چه خواهی

تو كه یار دیگرانی غم و درد من چه دانی                                                                           

بردی دل حسرت كشم افكنده ای در آتشم دیگر چه خواهی

به غیر از محبت گناهی ندارم                                                  

 به جز اشک لرزان گواهی ندارم

یا با اسیران وفا نداری یا چشم لطفی به ما نداری                                                                      

كشتی من دلداده را بر خاك و خون افتاده را دیگر چه خواهی

بی رخت به شام غم ندیده ام جلوۀ صبح شادی        

حاصلی از این چمن نچیده ام جز گل نامرادی

ای غافل از افسرده جانان نامهربان با مهربانان                                                                    

تا با تو بودم شادم نكردی 

رفتم ز كوی ات یادم نكردی  

كشتی من دل داده را بر خاك و خون افتاده را              

دیگر چه خواهی دیگر چه خواهی

ما برآریم شبی دست و دعایی بكنیم   

دل بیمار شد از دست رفیقان مددی 

غم هجران تو را چاره ز جایی بكنیم

تا طبیبش به سرآریم و دوایی  بكنیم   

ما برآریم شبی دست و دعایی بكنیم   

دل بیمار شد از دست رفیقان مددی 

آن  كه  بی جرم  برنجید  و تیغم  زد و رفت  

دلم از پرده بشد"حافظ"خوش لهجه كجاست 

غم هجران تو را چاره ز جایی بكنیم

تا طبیبش به سرآریم و دوایی  بكنیم   

بازش  آرید خدا را كه صفایی بكنیم

تا به قول و غزلش ساز و نوایی بكنیم 

 كه سنگین دلان را وفا نبود

تا با تو بودم شادم نكردی

 رفتم ز كوی ات یادم نكردی

چه شود اگر نگاهی فكنی به خاک رهی         

كشتی من دل داده را بر خاك و خون افتاده را دیگر چه خواهی

تو كه یار دیگرانی غم و درد من چه دانی                                                                           

بردی دل حسرت كشم افكنده ای در آتشم دیگر چه خواهی

به غیر از محبت گناهی ندارم                                                  

 به جز اشک لرزان گواهی ندارم

یا با اسیران وفا نداری یا چشم لطفی به ما نداری                                                                      

كشتی من دلداده را بر خاك و خون افتاده را دیگر چه خواهی

بی رخت به شام غم ندیده ام جلوۀ صبح شادی        

حاصلی از این چمن نچیده ام جز گل نامرادی

ای غافل از افسرده جانان نامهربان با مهربانان                                                                    

تا با تو بودم شادم نكردی 

رفتم ز كوی ات یادم نكردی  

كشتی من دل داده را بر خاك و خون افتاده را              

دیگر چه خواهی دیگر چه خواهی