گلهای رنگارنگ ۴۲۷

آذر پژوهش (گوینده)

وقت آن است كه  مردم  ره صحرا  گیرند      

خاصه اكنون كه بهار آمد و  فروردین است

خواب در عهد تو بر چشم من آید  هیهات

عاشقی  كار سری نیست  كه بر بالین است

 سعدی (غزل)

مرضیه (ترانه)

مست از شراب نوشین جانا بیا و بنشین          

یك شب به محفل من ای شادی دل من

دور از لب خندان تو می گریم از هجران تو  

اشک غم و دامان من دست من و دامان تو

در آتشم وای چه می كشم وای                     

روشنگر ویرانه ام كو            

شمعم ولی پروانه ام كو

در سینه لرزد دل بی قرارم                                                   

صبری كه خواهی ندارم

در آتشم وای چه می كشم وای             

روشنگر ویرانه ام كو               

شمعم ولی پروانه ام كو

در سینه لرزد دل بی قرارم                                                   

صبری كه خواهی ندارم

صبح امید ما تویی تو افسونگر دل ها تویی تو       

عشق من و آرام جانم تنها تویی تنها تویی تو

دور از لب خندان تو می گریم از هجران تو         

اشک غم و دامان من دست من و دامان تو

رهی معیری

آذر پژوهش (گوینده)

امروز  روز  شادی  و  امسال  سال  گل    

نیكوست  حال  ما  كه  نكو   باد  حال گل

دامن  گشاده  جانب  بستان و سوی باغ   

گشتند  حوریان  همه  همچون  خیال  گل

مولوی (غزل)

وقت  آن است كه مردم ره  صحرا گیرند  

 خاصه اكنون كه بهار آمد و فروردین است

خواب در عهد تو بر چشم من آید هیهات  

عاشقی  كار  سری نیست كه بر بالین است

 سعدی (غزل)

 گلپایگانی (آواز)

دور از لب خندان تو می گریم از هجران تو 

 اشک غم و دامان من دست من و دامان تو

رهی معیری

هر كس  به  تماشایی  رفتند  به  صحرایی     

 ما  را  كه  تو  منظوری  خاطر نرود  جایی

امید  تو  بیرون برد  از  دل  همه   امیدی   

 سودای  تو  خالی كرد از سر همه سودایی

گویند  رفیقانم   در  عشق   چه  سر  داری  

گویم  كه   سری   دارم   انداخته   در پایی

گویند  تمنایی  از  دوست  بكن  "سعدی"   

 جز  دوست  نخواهم  كرد  از دوست تمنایی

هركس  به  تماشایی   رفتند به صحرایی    

ما  را  كه  تو  منظوری  خاطر  نرود جایی

سعدی (غزل)

آذر پژوهش (گوینده)

گل ها چو به باغ جلوه را ساز كنند  

در غنچه نخست هفته ای ناز كنند

چون دیده  به دیدار جهان  باز كنند         

از شرم  رخت  ریختن  آغاز  كنند

انوری ابیوردی

مرضیه (ترانه)

مست از شراب نوشین جانا بیا و بنشین          

یك شب به محفل من ای شادی دل من

دور از لب خندان تو می گریم از هجران تو  

اشک غم و دامان من دست من و دامان تو

در آتشم وای چه می كشم وای                     

روشنگر ویرانه ام كو            

شمعم ولی پروانه ام كو

در سینه لرزد دل بی قرارم                                                   

صبری كه خواهی ندارم

در آتشم وای چه می كشم وای             

روشنگر ویرانه ام كو               

شمعم ولی پروانه ام كو

در سینه لرزد دل بی قرارم                                                   

صبری كه خواهی ندارم

صبح امید ما تویی تو افسونگر دل ها تویی تو       

عشق من و آرام جانم تنها تویی تنها تویی تو

دور از لب خندان تو می گریم از هجران تو         

اشک غم و دامان من دست من و دامان تو

رهی معیری