گلهای رنگارنگ ۴۳۲

 

 

 

 

 

 

 

آذر پژوهش (گوینده)

 

 

 

 

 

 

نمی كشیم سر از آستان  خانه تو

كجا رویم  سر ما و آستانه تو

 

 

تو را بهانه چه حاجت برای كشتن من

 مكن كه مرا می كشد بهانه

 

 

 

 

 هلالی جغتایی

عهدیه (ترانه)

 

 

 

 

ما  رند  و خراباتی   و  دیوانه  و  مستیم

پوشیده  چه  گوییم   همینیم  كه  هستیم

 

 

زان  باده  كه  در روز ازل قسمت  ما شد

پیداست كه تا شام ابد سرخوش و مستیم

 

 

بر ما به حقارت منگر زان كه چو خورشید

بر ماه   بتابیم    ولی    از    همه  پستیم

 

 

دوشینه  شكستیم به یك  توبه دو صد جام

امروز  به  یك  جام  دو صد توبه شكستیم

 

 

سرگشته چو مجنون بگذشته ز سر پا به ره عشق نهادیم

برخاسته ازجان به غمِ یار نشستیم همینیم كه هستیم

 

 

 

 

شوریده شی (غزل)

آذر پژوهش (گوینده)

 

 

 

 

صنما  به دل نوازی  نفسی  بگیر   دستم 

كه  ز  دیدن  تو  مدهوش  و  ز گفتن  تو مستم

 

 

دل من به دام عشق تو كنون فتاد و آن گه  

 تو در آن گمان كه من خود ز كمند عشق جستم

 

 

 

 

اوحدی مراغه ای (غزل)

محمودی خوانساری(آواز)

 

 

 

 

بوی   خوش  تو  هر كه  ز باد صبا شنید  

از   یار    آشنا    سخن   آشنا   شنید

 

 

اینش   سزا  نبود    دل    حق  گزار  من  

كز غم گسار خود سخن   ناسزا شنید

 

 

سرّ خدا  كه  عارف  سالك  به كس نگفت 

 در حیرتم كه باده فروش از كجا شنید

 

 

ما باده  زیر خرقه  نه  امروز  می خوریم

صد  بار  پیر  میكده  این ماجرا شنید

 

 

"حافظ" وظیفۀ تو دعا گفتن و است و بس

در بند  آن  مباش  كه  نشنید یا شنید

 

 

 

 

حافظ (غزل)

آذر پژوهش (گوینده)

 

 

 

 

عاشقم از عشق من گر به گمانی بگوی      

               چاره ندانم كه چیست آنچه تو دانی بگوی

 

 

منتظرم  تا  مگر  پیش  من  آیی  شبی            

            گر  بتوانی    بیا   ور   نتوانی    بگوی

 

 

 

 

اوحدی مراغه ای  (غزل)

عهدیه (ترانه)

 

 

 

 

ما  رند و خراباتی و  دیوانه و مستیم

پوشیده  چه  گوییم همینیم  كه هستیم

 

 

زان  باده  كه  در روز ازل قسمت  ما شد

پیداست كه تا شام ابد سرخوش و مستیم

 

 

بر ما به حقارت منگر زان كه چو خورشید

بر ماه  بتابیم ولی از همه  پستیم

 

 

دوشینه  شكستیم به یك  توبه دو صد جام

امروز  به  یك  جام  دو صد توبه شكستیم

 

 

سرگشته چو مجنون بگذشته ز سر پا به ره عشق نهادیم

برخاسته ازجان به غمِ یار نشستیم همینیم كه هستیم

 

 

 

 

شمس مغربی (غزل)

Back to programme page