گلهای رنگارنگ ۴۳۲
|
|
|
|
|
|
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
|
|
|
نمی كشیم سر از آستان خانه تو |
كجا رویم سر ما و آستانه تو |
|
||
|
تو را بهانه چه حاجت برای كشتن من |
مكن كه مرا می كشد بهانه |
|
||
|
|
|
هلالی جغتایی |
||
عهدیه (ترانه) |
|
|
|
||
|
ما رند و خراباتی و دیوانه و مستیم |
پوشیده چه گوییم همینیم كه هستیم |
|
||
|
زان باده كه در روز ازل قسمت ما شد |
پیداست كه تا شام ابد سرخوش و مستیم |
|
||
|
بر ما به حقارت منگر زان كه چو خورشید |
بر ماه بتابیم ولی از همه پستیم |
|
||
|
دوشینه شكستیم به یك توبه دو صد جام |
امروز به یك جام دو صد توبه شكستیم |
|
||
|
سرگشته چو مجنون بگذشته ز سر پا به ره عشق نهادیم |
برخاسته ازجان به غمِ یار نشستیم همینیم كه هستیم |
|
||
|
|
|
شوریده شی (غزل) |
||
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
||
|
صنما به دل نوازی نفسی بگیر دستم |
كه ز دیدن تو مدهوش و ز گفتن تو مستم |
|
||
|
دل من به دام عشق تو كنون فتاد و آن گه |
تو در آن گمان كه من خود ز كمند عشق جستم |
|
||
|
|
|
اوحدی مراغه ای (غزل) |
||
محمودی خوانساری(آواز) |
|
|
|
||
|
بوی خوش تو هر كه ز باد صبا شنید |
از یار آشنا سخن آشنا شنید |
|
||
|
اینش سزا نبود دل حق گزار من |
كز غم گسار خود سخن ناسزا شنید |
|
||
|
سرّ خدا كه عارف سالك به كس نگفت |
در حیرتم كه باده فروش از كجا شنید |
|
||
|
ما باده زیر خرقه نه امروز می خوریم |
صد بار پیر میكده این ماجرا شنید |
|
||
|
"حافظ" وظیفۀ تو دعا گفتن و است و بس |
در بند آن مباش كه نشنید یا شنید |
|
||
|
|
|
حافظ (غزل) |
||
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
||
|
عاشقم از عشق من گر به گمانی بگوی |
چاره ندانم كه چیست آنچه تو دانی بگوی |
|
||
|
منتظرم تا مگر پیش من آیی شبی |
گر بتوانی بیا ور نتوانی بگوی |
|
||
|
|
|
اوحدی مراغه ای (غزل) |
||
عهدیه (ترانه) |
|
|
|
||
|
ما رند و خراباتی و دیوانه و مستیم |
پوشیده چه گوییم همینیم كه هستیم |
|
||
|
زان باده كه در روز ازل قسمت ما شد |
پیداست كه تا شام ابد سرخوش و مستیم |
|
||
|
بر ما به حقارت منگر زان كه چو خورشید |
بر ماه بتابیم ولی از همه پستیم |
|
||
|
دوشینه شكستیم به یك توبه دو صد جام |
امروز به یك جام دو صد توبه شكستیم |
|
||
|
سرگشته چو مجنون بگذشته ز سر پا به ره عشق نهادیم |
برخاسته ازجان به غمِ یار نشستیم همینیم كه هستیم |
|
||
|
|
|
شمس مغربی (غزل) |