گلهای رنگارنگ ۴۶۸

      
دکلمه: فیروزه امیرمعز    
 

گفتی سر زلف مشك سایی دارم

داری همه چیز بی وفایی اما

روی خوش و لعل جان فزایی دارم

من هیچ ندارم و وفایی دارم

 
      (شاعر ناشناس)
       
 

من و از نو غم یار كهن و یاری او

كرده آزرده مرا لیك نكرده است چنان

كه هنوز از همه بیش است وفاداری او

كه توان كرد شكایت ز دل آزاری او

 
      رفیعی كاشانی (غزل)
       
آواز: محمودی    
 

هر آن كه جانب اهل وفا نگه دارد

حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست

گرت هواست كه معشوق نگسلد پیوند

سر و زر و دل و جانم فدای آن محبوب

خداش در همه حال از بلا نگه دارد

كه آشنا سخن آشنا نگه دارد

نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

كه حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

 
      حافظ (غزل)
       
دکلمه: فیروزه امیرمعز     
 

مشكل شده كارم ز تو درد دلم این است

سیلاب سرشك از در او می بردم آه

آگه نه ای از درد دلم مشكلم این است

عمری اثر گریۀ بی حاصلم این است

 
      ضمیری اصفهانی (رباعی)
       
ترانه: عهدیه    
 

در گلستانی خدای صبح دم

بر گل سرخی سه قطره آب دید

گفت آن یك گوهری والا منم

در دل بحر محیطم از كرم

دیگری گفتا من ای جان ژاله ام

وان یكی لب بسته و خاموش بود

پس خدای صبح دم پرسید از او

گفت من اشكم نه چیز دیگری

گشته چشم دردمندان جای من

داستانش را خدای صبح گاه

تو به چشم من ز عالم بهتری

آسمان یك قطره از دریای توست

ایاین بگفت و قطره روشن مکید

بوده روزی با دلی فارغ ز غم

خودنما در عالم گفت و شنید

نور چشم مادر دریا منم

كشور دریای اعظم از منم

بستری اینک داده بر گل لاله ام

راست گویم پای تا سر گوش بود

چیستی آخر تو هم چیزی بگو

اوفتادستم ز چشم دختری

در خموشی های من غوغای من

گوش كرد آرام و آنگه گفت آه

قطره نه دریای دُرّ و گوهری

زیر پایت عرش اعلا جای توست

ناگهان وز نظرها شد چو رویا ناپدید

 
       
      (پژمان بختیاری)
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       

Back to programme page