گلهای رنگارنگ ۴۸۸

ستاره شعله ای از جان درد مند من است

"رهی" به مشت غباری چه التفات كنم    

سپهر  آیتی  از  همت  بلند من است

كه آفتاب جهانتاب در كمند من است

اگر رسد قصۀ من به گوش تو ای آسمان    

سرشك  غم  حلقه  زند به دیدۀ فرشتگان

ای  خدا  نشد  چرا دلم  رها ز رنج  عالم                              

 زورق شكسته ام نشسته ام به ساحل غم

اگر رسد قصۀ من به گوش تو ای آسمان                           

 سرشك  غم  حلقه  زند  به دیدۀ  فرشتگان

ای  خدا  نشد  چرا  دلم رها ز رنج عالم                               

زورق شكسته ام نشسته ام به ساحل غم

دگر در این دور زمان وفا نبینم ز كسان          

 به هركه دل بندم مرا با مكر و افسون به دست غم سپارد

ز عشق و یاری بگذر كه شد جهان بندۀ زر      

حدیث دل بس كن وفا و عشق و یاری خریداری ندارد

شده جهان پر از غم تو ای خدای عالم قسم به پاكی فرشتگانت

رها كن این جهان را ز فتنه ها ز غم ها كه باصفا شود چو آسمانت

دنیا به جرم بی گناهی بر هم زند خواهی نخواهی رویای ما صاحب دلان را

من هم شدم در این میانه بازیچۀ دست زمانه خوردم فریب این جهان را

شده جهان پر از غم تو ای خدای عالم قسم به پاكی فرشتگانت

رها كن این جهان را ز فتنه ها ز غم ها كه با صفا شود چو آسمانت

عالم از ما نغمه پرداز است و خاموشیم ما  

هیچ كس ما را نمی آرد به خاطر ای عجب

مردم از ما هوشیارانند و مدهوشیم ما

یاد  عالم   می كنیم  اما  فراموشیم  ما

امروز  امیر  در  میخانه  تویی   تو

مرغ دل ما را كه به كس رام نگردد 

فریاد رس  نالۀ  مستانه  تویی  تو

آرام  تویی  دام  تویی دانه تویی تو

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم  

پیر   مغان   ز  توبۀ  ما  گر  ملول شد   

ای گل تو دوش داغ صبوحی كشیده ای   

چون لاله می مبین و قدح در میان كار      

هم  راز  عشق  و  هم  نفس جام باده ایم

گو باده صاف كن كه به عذر  ایستاده ایم

ما  آن  شقایق ایم  كه  با  داغ   زاده ایم

این  داغ  بین  كه بر دل خونین نهاده ایم

عالم از ما نغمه پرداز است و خاموشیم ما 

هیچ كس ما را نمی آرد به خاطر ای عجب

مردم از ما هوشیارانند و مد هوشیم ما

یاد  عالم  می كنیم   اما  فراموشیم  ما

اگر رسد قصۀ من به گوش تو ای آسمان    

سرشك غم حلقه زند به دیدۀ فرشتگان

ای خدا نشد چرا دلم رها ز رنج عالم                              

 زورق شكسته ام نشسته ام به ساحل غم

اگر رسد قصۀ من به گوش تو ای آسمان                           

 سرشك غم حلقه زند به دیدۀ فرشتگان

ای خدا نشد چرا دلم رها ز رنج عالم                               

زورق شكسته ام نشسته ام به ساحل غم

دگر در این  دور زمان وفا نبینم ز كسان          

 به هركه دل بندم مرا با مكر و افسون به دست غم سپارد

ز عشق و یاری بگذر كه شد جهان بندۀ زر      

حدیث دل بس كن وفا و عشق و یاری خریداری ندارد

شده جهان پر از غم تو ای خدای عالم قسم به پاكی فرشتگانت

رها كن این جهان را ز فتنه ها ز غم ها كه باصفا شود چو آسمانت

دنیا به جرم بی گناهی بر هم زند خواهی نخواهی رویای ما صاحب دلان را

من هم شدم در این میانه بازیچۀ دست زمانه خوردم فریب این جهان را

شده جهان پر از غم تو ای خدای عالم قسم به پاكی فرشتگانت

رها كن این جهان را ز فتنه ها ز غم ها كه باصفا شود چو آسمانت