گلهای رنگارنگ ۴۹۳

از مهر روی گل رخان در سینه دارم خارها

بر روی ما ای باغبان  بگشا  در گلزار را

آتش به جان و دل زنند این آتشین رخسارها

تا  كی به  حسرت  بنگریم از رخنۀ  دیوارها

ناز  من  عشق  من از چشم  ترم زود مرو

نكنم  شکوه  كه  دیر  آمده ای  بر سر من

چشم پر حسرت من سیر ندیده است تو را

ترسم  ای  گل  كه   نبینم  دگرت  دیر  میا

آفتاب  لب  بامیم  به  یك   گردش  چشم

صبر كن تا  به  خود آیم كه ز شوق رخ تو

این  تویی  یا  كه  خیالم  بتی آراسته است

سر  و  جانم  به  فدایت  ز برم زود مرو

جان  من  دیر چو آیی  به سرم زود مرو

بنگر  اشکم  و از  چشم   ترم  زود مرو

ترسم  ای  جان  كه نیایی دگرم زود مرو

بر  در  و  بام  نماند   اثرم زود مرو

نه ز خود از دو جهان بی خبرم زود مرو

گر تویی  بهر  خدا  از نظرم زود مرو

دوش در بزم حدیث لب جانان می رفت

هر سخن كز لب شیرین تو می گفت خیال

بر لبم  تا  به سحرگه سخن  جان می رفت

شوق می آمد و صبر از دل نالان می رفت

آنچه دیدم ز تو درد دلم  افزود  بیا

سود و سرمایۀ من گر برود باكی نیست

ای  صنم زود بیا زود بیا زود بیا

ای تو عمر من و سرمایۀ هر سود بیا

اگر سرشک  پی شستن غبار غم است

شكسته بال تر از من میان مرغان نیست

به جای هر مژه ام دیده ای هنوز كم است

دلم خوش است كه نامم كبوتر حرم است

راهب  خم  باده  پیر دیری  بوده است

این مشت گلی كه هست خشت سر خم

پیمانه  حریف  گرم سیری  بوده است

می خوارۀ عاقبت به خیری بوده است

در  معركۀ  عشق  ستیز  دگر است

فریاد و فغان و گریه و ناله و آه

فتح دگر آنجا و گریز دگر است

این ها هوس است و عشق چیز دگر است

ناز من عشق من از چشم ترم زود مرو

نكنم  شکوه كه دیر آمده ای بر سر من

چشم پر حسرت من سیر ندیده است تو را

ترسم  ای  گل  كه  نبینم   دگرت  دیر  میا

آفتاب  لب  بامیم   به  یك  گردش    چشم

صبر كن تا به خود آیم كه ز شوق رخ تو

این  تویی  یا  كه  خیالم بتی آراسته است

سر و  جانم  به  فدایت  ز برم زود مرو

جان  من  دیر چو آیی به سرم زود مرو

 بنگر  اشکم  و  از  چشم  ترم زود مرو

ترسم ای جان كه نیایی دگرم  زود مرو

بر در و بام نماند اثرم  زود مرو

نه ز خود از دو جهان بی خبرم زود مرو

گر تویی بهر خدا از  نظرم  زود مرو