گلهای رنگارنگ ۵۰۳

      
دکلمه: فیروزه امیرمعز        
 

ای كه راز دل غم پرور من می شنوی

زادموخونجگر خوردمو مردم 

قصه ای خشكزچشمترمن می شنوی

این است داستانی كه ز خاكستر من می شنوی

 
      هلالی جغتایی (رباعی)
       
ترانه:‌ پروین    
  از نوای مرغ حق پرخون شود دل من    وان حق ک شان كه دیدم  
       
    تیره جان و خیره سر در خاك تیره خفته بر باد فتنه رفته  
       
 

بخوان مرغ حق كه من بركشم ز سینه آهی               

چو دارد به شهر حق آه ما نهفته راهی  
       
   

آن همه غوغا كو سوز آن سودا كو عزیز من كو

پركشید آسان فرمان از او بر جان زد نه نام نیكو

 
       
       
دکلمه:‌ فیروزه امیرمعز    
 

در نوای مرغ حق بس ناله ها شنیدم

خفته بر باد فتنه رفته

وان حق كشان كه دیدم تیره جان و خیره سر در خاك تیر

بخوان مرغ حق كه من بر كشم ز سینه آهی

 
       
    چو دارد به شهر حق آه ما نهفته راهی  
       
ترانه : پروین    
 

با عزیزان به عشرت سر كن 

تا در این دنیایی انجمن آرایی حق بگو حق 

جمال خوبان را چو عهد گل وفا نیست

سینه را پر گل كن تا شوی از گلشن باصفاتر

مِی بزن باده در ساغر كن

به كه با حق باشی صلح مطلق باشی صلح مطلق

درون مسكین آزردن روا نیست

جان فزاتر گردی دل ربا تر گردیدل رباتر

 
       
       
دکلمه:‌ فیروزه امیرمعز     
 

با عزیزان به عشرت سر كن

تا در این دنیایی انجمن آرایی حق بگو حق

می بزن باده به ساغر كن

به كه با حق باشی صلح مطلق باشی صلح مطلق

 
      (پژمان بختیاری)
       
       
 

شمع رخسار تو را آفت جان ساخته اند

سوختم بی تو ندانم كه اسیران فراق

جان صد دل شده پروانه آن ساخته اند

با چنین آتش جان سوز چه سان ساخته اند

 
      اهلی ترشیزی (رباعی)
       
 

نه لاف از درد عشق دل ربایی می توانم زد

تو كز سوز محبت بی نصیبی چارۀ خود كن

نه در راه وفایشدست و پاییمی توانم زد

كه من پروانه ام خود را به جایی می توانم زد

 
      لسانی شیرازی (رباعی)
       
آواز: قوامی    
 

خوش آن كه مست شوی تا بهانه برخیزد

قیامت است جمال تو ای بهشتی روی

برآستان تو "اهلی"نه آن چنان افتاد 

تو باشی و من و شرم از میانه برخیزد

مكش نقاب كه شور از زمانه برخیزد

كه تا قیامت از این آستانه برخیزد

 
      اهلی شیرازی (غزل)
       
دکلمه:‌ فیروزه امیرمعز    
 

تو نخل حسنی و جز ناز و فتنه بار تو نیست

گرم به جور و جفا می کشی نمی رنجم

چه ناز وفتنھ که در نخل فتنه بار تو نیست

که مست نازی و این ھا به اختیار تو نیست

 
      شاعر ناشناس (رباعی)
       
       
  به دل دردی که از آن شیرین شمایل داشتم گفتم گذشتم از سر خود هرچه در دل داشتم گفتم  
      (شاعر ناشناس)
       
آواز: محمودر خوانساری    
 

كدام جلوه كه در سرو سرفراز تو نیست

مكن به خاك درش ای رقیب عرض نیاز

دلا به شام فراق از بلای حشر مترس

ز سجده پیش رخش منع ما مكن زاهد

به كوی عشق "هلالی" نساختی كاری

كدام فتنه كه در جلوه های ناز تو نیست

كهنازنین مرا حاجت نیازتو نیست

كه روزكوته او چون شب دراز تو نیست

نیاز اهل محبت كماز نماز تو نیست

چه شد مگر كرم دوستكار ساز تو نیست

 
      هلالی جغتایی (غزل)
       
دکلمه:‌ فیروزه امیرمعز    
 

ای مرا غرقه به خون دیدۀ خون بار از تو

گاه تیر تو كشمازدلو گه ناوك آه

سینه مجروح و جگر ریش و دل افگار از تو

آه تا چندكشماین همه آزار از تو

 
 

 

 

شاعر ناشناس (رباعی)
       
ترانه:‌ پروین    
  از نوای مرغ حق پرخون شود دل من    وان حق ک شان كه دیدم  
       
    تیره جان و خیره سر در خاك تیره خفته بر باد فتنه رفته  
       
  بخوان مرغ حق كه من بركشم ز سینه آهی      چو دارد به شهر حق آه ما نهفته راهی  
       
   

آن همه غوغا كو سوز آن سودا كو عزیز من كو

پركشید آسان فرمان از او بر جان زد نه نام نیكو

 
      (پژمان بختیاری)
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       


Back to programme page