گلهای رنگارنگ ۵۳۸

      
دکلمه : آذر پژوهش        
 

زیور  به  خود  مبند  كه زیبا ببینمت             

در این  بهار تازه  كه گلها شكفته اند          

یك جام نوش كردی و مشتاق دیدمت      

با  دیگران  مباش كه تنها ببینمت

لبخند عشق زن كه شكوفا ببینمت

جامی دگر بنوش كه شیدا ببینمت

 
      مفتون امینی (غزل)
       
ترانه : حمیرا    
 

گفتم كه بعد از آن همه محنت آن عشق و آن دنیای محبت

آن سر به زانو بردن و زاری آن عشق و آن دلداری و یاری

تو مرا تنها نگذاری                                                                        

گفتم پس از آن بی خبری ها

آن گریه ها دیوانه گری ها

گر جان ز شیدایی به لب آری                                                         

جز من به یاری دل نسپاری

تو مرا تنها نگذاری                                                                       

تا دلم مست و مدهوش تو شد                                                  

گلشن عشقم آغوش تو شد

گفتم كه به یاری تو مرا تنها نگذاری

هر زمان بردی نام دگران                                                         

چون مرا دیدی از غم نگران

گفتی كه به جز من به جهان دلداده نداری                                 

تو مرا تنها نگذاری

گمان ندارم مرا به درد و غم جدایی بسپاری                    

ز غم بمیرم اگر كه تنها و بی پناهم بگذاری

مرو كه ترسم خدا نكرده دگر نیایی به بر من                                                           

ندانی آن دم كه بی تو هستم دلم چه آرد به سر من

تا دلم مست و مدهوش تو شد

گلشن عشقم آغوش تو شد

گفتم كه به یاری

 تو مرا تنها نگذاری 

هر زمان بردی نام دگران چون مرا دیدی از غم نگران

گفتی كه به جز من به جهان دلداده نداری                          

تو مرا تنها نگذاری

 
      (بیژن ترقی)
       
دکلمه : آذر پژوهش    
 

بگذشت در فراق تو شب های بی شمار   

نازم به بی نیازیت ای شوخ سنگ دل     

منت  پذیر  قهر  و عتاب   توام   ولی       

هر شب در این امید كه   فردا ببینمت

هرگز    نشد     اسیر    تمنا   ببینمت

می خواستم كه بهتر از این ها ببینمت

 
      مفتون امینی (غزل)
       
       
 

شب چون به چشم اهل جهان خواب می دود

در   پردۀ     نهان   دلم   جای     می كنی

می بوسمت به شوق و برون می شوم ز خویش                 

میل   تو    گرم   در   دل   بی تاب  می دود

گویی   به  چشم  خسته  تنی خواب می دود

چون  شبنمی   كه    بر گل   شاداب می دود

 
      (سیمین بهبهانی)
       
آواز : حمیرا    
 

دلم خون گشته امشب از جدایی                  

خدایا    یارم    آور  در   كنارم                      

چون  نی  از  بند  بندم  ناله  خیزد  بیا       

اگر   امشب   نخواهم  دید   رویت 

هم آغوش  فراقت من در این دشت        

چه گردد دلبرا كه از در درآیی

بیا  امشب  بكن  كاری  خدایی

بشنو     نوای     بینوایی

چرا مرغ  دل است این سان هوایی

تو  آیا   امشب   ای   دلبر   كجایی

 
      عماد خراسانی (غزل)
       
دکلمه : آذر پژوهش    
 

می روم  از  كویش  اما تاب تنهاییم نیست   

یك نظر دیدیم رویش را و از خود رفته ایم  

چون حبابی دیده بگشودیم و در دریا شدیم       

گر  شكیبایی  تو  ای   دل  من  شكیباییم   نیست

فرصتی  تا  بار  دیگر   ما  به  خود  آییم  نیست

هرچه هست از اوست حرفی از من و ماییم نیست

 
      (محمد حسین جلیلی بیدار)
       
ترانه : حمیرا     
 


گفتم كه بعد از آن همه محنت آن عشق و آن دنیای محبت

آن سر به زانو بردن و زاری

آن عشق و آن دلداری و یاری

تو مرا تنها نگذاری                                                                        

گفتم پس از آن بی خبری ها 

آن گریه ها دیوانه گری ها

گر جان ز شیدایی به لب آری                                                         

جز من به یاری دل نسپاری

تو مرا تنها نگذاری                                                                       

تا دلم مست و مدهوش تو شد                                                  

گلشن عشقم آغوش تو شد

گفتم كه به یاری تو مرا تنها نگذاری

هر زمان بردی نام دگران                                                         

چون مرا دیدی از غم نگران

گفتی كه به جز من به جهان دلداده نداری                                 

تو مرا تنها نگذاری

گمان ندارم مرا به درد و غم جدایی بسپاری                    

ز غم بمیرم اگر كه تنها و بی پناهم بگذاری

مرو كه ترسم خدا نكرده دگر نیایی به بر من                                                           

ندانی آن دم كه بی تو هستم دلم چه آرد به سر من

تا دلم مست و مدهوش تو شد 

گلشن عشقم آغوش تو شد

گفتم كه به یاری 

تو مرا تنها نگذاری 

هر زمان بردی نام دگران چون مرا دیدی از غم نگران

 گفتی كه به جز من به جهان دلداده نداری                          

تو مرا تنها نگذاری

 
      (بیژن ترقی)
       
گوینده ناشناس مرد:    
  این بود گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۵٣٨     
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       


Back to programme page