گلهای رنگارنگ ۵۷۱

      
دکلمه: فیروزه امیرمعز
       
 

عید   آمد    و  آفاق   پر   از برگ   و  نوا  كرد    

   
    مرغان  چمن   را  ز  طرب نغمه سرا كرد  
       
  الحمد  خدا  را  كه   در   این   عید   دل  افروز       
    هر  وعده  كه  اقبال   به  ما  كرد وفا كرد  
       
  باری  چه   دهم   شرح   در   آمد   بتم  از  در      
    آهنگ  وفا  قصد   صفا   ترك   جفا   كرد  
       
  گه  رقص و گهی وجد و گهی خشم و گهی ناز  
    الحق نتوان گفت كه از عشوه چه ها كرد  
      قاآنی (غزل)
       
       
ترانه : رویا     
 

من چراغ بی فروغم در شب تاریك غم  

بر لب سرد جوانی خندۀ بی حاصلم

ای خدا گر آفریدی پس چرا رنجم دهی     

جای شادی داغ غم بر این دل تنگم نهی 

آه به دل تا كی خدایا دهم امید فردا       

سراپای وجودم غم گرفته 

دلم در سینه ام ماتم گرفته

چو او چون من ز یار خود جدا كو         

ز دردم با خبر وی را خدا كو

نصیب من ز هستی به جز رنج و فنا كو

برگ خشك آتش زده ام گل پریشان شده ام

جانم از زندگی خسته شده 

هر دری را زدم بسته شده

منم كه تنها شده ام اسیر غم ها 

 
      (بهادر یگانه)
       
       
دکلمه: فیروزه امیرمعز    
 

رسید موكب نوروز و چشم فتنه غنود      

كنون كه بر شد آواز مرغ از بر مرگ             

همه به چیزی شادند و خرّمند و كنون             

درود باد بر این موكب خجسته درود

شنید   باید   آواز  رود   بر  لب رود

مرا  به   خرمی   ملوك  شاد باید بود

 
      (ملک الشعرای بهار)
       
 

امید  مهر  از  آن  ماه  مشك  بو  دارم        

سیاه  روزی  و  بی تابی  و    پریشانی         

كسی   كه  روی تو را دیده نیك می داند            

شكایت من از او ناسپاسی است"نسیم"     

وفا   ز   گل   ثمر   از    سرو    آرزو   دارم

به   یادگار    از    آن    زلف  مشك بو دارم

كه در دل این همه حسرت من از چه رو دارم

كه   هر چه   دارم  از  آن  ماه مشك بو دارم

 
      نسیم (غزل)
       
آواز : شهیدی    
 

خفتن عاشق یكی است بر سر دیبا و خار 

گر دگری را شكیب هست ز دیدار دوست 

خیز  و  غنیمت   شمار   جنبش  باد بهار         

روز  بهار  است  خیز  تا  به تماشا رویم          

مطرب  یاران  بگوی   این  غزل    دلپذیر         

خفتن عاشق  یكی است بر سر دیبا و خار   

چون نتواند كشید دست در آغوش  یار

من  نتوانم  گرفت  بر  سر  آتش   قرار

نالۀ  موزون  مرغ بوی خوش لاله زار

تكیه  بر  ایام  نیست  تا  دگر  آید  بهار 

ساقی  مجلس  بیار  آن   قدح  غمگسار

چون  نتواند  كشید  دست در آغوش یار

 
      سعدی (غزل)
       
دکلمه: فیروزه امیرمعز    
 

عید آمد و زینت یافت باغ از گل و ریحان ها               

   
    آواز طرب بر داشت بلبل به گلستان ها  
       
  وقت است كه می خواران از باغ برون آیند    
    بنهفته گل و سنبل در  جیب گریبان ها  
       
  وقت است كه پوشد كوه از   سبزۀ  نورسته      
    پیراهن    زنگاری    آویخته    دامن ها  
       
  وقت است كه بگدازد برف از شرر خورشید    
    وز  كوه گذارد سیل سر سوی بیابان ها  
      (داوری)
       
ترانه : رویا     
 

من چراغ بی فروغم در شب تاریك غم  

بر لب سرد جوانی خندۀ بی حاصلم

ای خدا گر آفریدی پس چرا رنجم دهی     

جای شادی داغ غم بر این دل تنگم نهی 

آه به دل تا كی خدایا دهم امید فردا       

سراپای وجودم غم گرفته 

دلم در سینه ام ماتم گرفته

چو او چون من ز یار خود جدا كو         

ز دردم با خبر وی را خدا كو

نصیب من ز هستی به جز رنج و فنا كو

برگ خشك آتش زده ام گل پریشان شده ام

جانم از زندگی خسته شده 

هر دری را زدم بسته شده

منم كه تنها شده ام اسیر غم ها 

 
      (بهادر یگانه)
       
       


Back to programme page