یک شاخه گل Be yad Saba

صبح است وصبا مشک فشان می گذرد

برخیزچه خسبی که جهان می گذرد 

دریاب که ازکوی فلان می گذرد

بویی بستان که کاروان می گذرد

رسوای سرکوچه و بازارم کن 

منصور صفت برزبر دارم کن

چندان که همی توانی آزارم کن

هر عشوه که داری همه در کارم کن

صبح است وصبا مشک فشان می گذرد 

برخیزچه خسبی که جهان می گذرد  

دریاب که ازکوی فلان می گذرد

بویی بستان که کاروان می گذرد

رسوای سرکوچه و بازارم کن

منصور صفت برزبر دارم کن

چندان که همی توانی آزارم کن

هر عشوه که داری همه در کارم کن

سوزدل عاشقان شررها دارد

نشنیدستی که آه دل سوختگان

درد دل بی دلان اثرها دارد

بر حضرت رحمتش گذرها دارد

بد مراشب دوشین بزمکی به پنهانی 

زاهدی به میخانه سرخ رو زمی دیدم 

کزدرم درآمد یار با جمال روحانی *

گفتمش مبارک باد برتو این مسلمانی

بین مرا تو ای زاهد هردو داغدار اما 

سوزدل عاشقان شررها دارد 

نشنیدستی که آه دل سوختگان 

داغ من بود بردل داغ تو به پیشانی

درد دل بی دلان اثرها دارد

بر حضرت رحمتش گذرها دارد

امروز امیر درمیخانه تویی تو

مرغ دل مارا که به کس رام نگردد 

فریادرس ناله مستانه تویی تو

آرام تو دام تویی دانه تویی تو

زدست محبوب چه ها کشیدم 

نه هم زبانی، که یک زمانی 

نه اهل دردی، نه غم گساری 

به جزجفایش وفا ندیدیم

به من بگوید غم که داری

به من بگوید غم که داری

روشن شودش مردم چون روی تو را بیند  

تو روی نهان کرده من شیفته رویت 

پیوسته مرا بودی تسبیح و مصلایی  

از شوق چنان رویی دیوانه شود یا نه

لیکن به سراپرده، مجنون شده دیوانه

برباد شده تقوا اکنون من و پیمانه