گلهای تازه ۲۸

دکلمه: فخری نیکزاد

 صبحدم مرغِ چمن با گلِ نوخاسته گفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی

در گلستانِ اِرَم دوش چو از لطفِ هوا

گفتم ای مَسنَدِ جم جامِ جهان بینت کو

ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

هیچ عاشق سخنِ سخت به معشوقه نگفت

گفت افسوس که آن دولتِ بیدار بخفت

صبحدم مرغِ چمن با گلِ نوخاسته گفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی

تا ابد بوی محبت به مَشامش نرسد

ناز کم کن که درین باغ بسی چون تو شکفت

هیچ عاشق سخنِ سخت به معشوقه نگف

هر که خاکِ دَرِ میخانه به رخساره نَرُفت

آواز: ایرج

صبحدم مرغِ چمن با گل نوخاسته گفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد

در گلستانِ اِرَم دوش چو از لطفِ هوا

گفتم ای مَسنَدِ جم جان جهان بینت کو

ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

هیچ عاشق سخن سخت به معشوقه نگفت

هر که خاکِ در میخانه به رخساره نَرُفت

زلفِ سنبل ز نسیم سحری می‌آشفت

گفت افسوس که آن دولتِ بیدار بخفت

در گلستانِ اِرَم دوش چو از لطفِ هوا

گفتم ای مَسنَدِ جم جامِ جهان بینت کو

زلفِ سُنبل ز نسیمِ سحری می‌آشفت

گفت افسوس که آن دولتِ بیدار بخفت