گلهای صحرایی ۱

      
           
 گوینده: روشنك        
           
 

الا دختر كه بابایٍِت گدایَه

چه كار داری كه بابایُم گدایَه

دو چشمای نرگِسِت كار كجایَه

دو چشمای نرگِسُم كار خدایَه

 
           

 ترانه: سیما بینا        
           

نگارا كاسۀ چَِِشمُم سرایِت یار

از آن ترسُم كه ناگه كج نهی پا یار

میون هر دو چشمُم جای پایِت یار

نشینَد خار مژگانُم به پایَت

 
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
  ای دل بنالُم یار دل نالِه دارِه یار   ستارة آسمون دنباله دارِه    
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
 

مو كه چون اُشتُرُم قانع به خارُم یار

از این خرجِ قَلیل و بارِ سنگین یار

خوراكم خار و خَرواری به بارُم یار

هنوز از روی مالِك شَرمْسارُم

 
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
  ای دل بنالُم یار، دل نالِه دارِه یار ستارۀ آسمون دنباله دارِه    
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
 

دو زلفونَت بُوَد تارِ رُبابُم یار

تو كه با مو سرِ یاری نداری یار

چه می‌خواهی از این حالِ خرابُم یار

چرا هر نیمه شو آیی به خوابُم

 
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
  ای دل بنالُم یار، دل ناله دارِه یار ستارۀ آسمون دنباله دارِه    
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
           
گوینده: روشنك          
           
 

سَر كو‌های بِِلُند ناله‌ی برآرُم

كُلَنگ بر دست گیرُم نی به دِندون

اَلا دختر تو رَمایُم چه می‌گی

مو كه با قوم و خویشونم بگفتم

مو از كی كمترم یاری نِدارُم

از این كوه و كمر یاری بر آرَم

چرا با قوم و خویشونت نمی‌گی

مو رو بر تو نمی‌دَن، تو چه می‌گی

 
           
 گوینده: روشنک        
           
  بُرُم بالا به بالات آمدم مو   به بالایْ خال لب‌هات آمدم مو    
  شنیدُم خال لب‌هاتِ می‌فروشی
  خریدارُم به سودات آمدم مو    
           
 ترانه: سیما بینا    
 
           
 

نگارا كاسۀ چشمم سرایِت یار

از آن ترسُم كه ناگه كج نهی پا یار

میون هر دو چشمم جای پایت یار

نشیند خار مژگانُم به پایت

 
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
  ای دل بنالُم یار، دل ناله دارِه یار
ستارۀ آسمون دنباله دارِه    
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
 

مو كه چون اُشتُرُم قانع به خارُم یار

از این خرجِ قلیل و بار سنگین یار

خوراكم خارو خرواری، به بارُم یار

هنوز از روی مالِك شرمْسارُم

 
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
  ای دل بنالُم یار، دل ناله دارِه یار ستارۀ آسمون دنباله دارِه    
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
 

دو زلفونت بُوَد تارِ رُبابم یار

تو كه با مو سرِ یاری نداری یار

 

چه می‌خواهی از این حالِ خرابُم یار

چرا هر نیمه شو آیی به خوابم

 
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم  
  ای دل بنالُم یار، دل نالِه دارِه یار
ستارۀ آسمون دنباله دارِه    
    ای دل بنالُم ای دل بنالُم ای دل بنالُم    
           
 گوینده: روشنك        
           
رایحۀ گل‌های صحرایی همیشه دل‌انگیز است.      
           
           

Back to programme page