برگ سبز ۲۲۳

      
گوینده: روشنک        
 

با یاد لبت ساقی چون می به قدح ریزد 

گر زیر درخت گل بازآیی و بنشینی

صد كشته به یك جرعه از خاك برانگیزد

هر باد كه برخیزد گل بر سر گل ریزد

 
      کمال خجندیی (غزل)
       
دکلمه: روشنک      
 

با كس مگو چه چاره كند درد عشق را

سر در مكش ز نالة ما ای درختِ ناز 

ای خواجه گر طبیب نباشد حبیب هست

هرجا كه هست شاخ گلی عندلیب هست

 
      کمال خجندیی (غزل)
       
آواز: ناصر مسعودی      
 

ای خوش آنان كه قدم در ره میخانه زدند  

به حقارت منگر باده‌كشان را كاین قوم 

خون من باد حلالِ لب شیرین دهنان 

هیچ‌كس در حرمش راه ندارد كانجا

آخر از پیرهن شمع، فروغی سر زد

بوسه دادند لب شاهد و پیمانه زدند

پشت پا بر فلك از همت مردانه زدند

كه به كام دل ما خندة مستانه زدند

دست محرومی بر محرم و بیگانه زدند

آتشی را كه نهان بر پر پروانه زدند

 
      فروغی بسطامی (غزل)
       
       

Back to programme page