برگ سبز ۲۲۴

      
گوینده: روشنک        
 

از بس كه شكست و باز بستم توبه

دیروز به توبه‌ای شكستم ساغر

فریاد همی كند ز دستم توبه

امروز به ساغری شكستم توبه

  
      سلمان ساوجی (غزل)
       
دکلمه: روشنک      
 

بر چهره‌ات آن موی سیه، ریخته خوشت 

تا دل به كمند سر گیسوی تو پیوست   

روز و شب عاشق به هم آمیخته خوش‌تر

این رشتة مهر از همه بگسیخته خوش‌تر

  
      ثابت بختیاری (غزل)
       
دکلمه: روشنک      
 

آنچه هر شب بگذرد از چرخ، فریاد من است 

آنچه بر من كارها را سخت می‌سازد مدام 

وانچه آن مه را به خاطر نگذرد یاد من است

بی‌ثباتی‌های صبر سست بنیاد من است

  
      محتشم کاشانی (غزل)
       
آواز: نوذر      
 

دانی كه چیست دولت دیدارِ یار دیدن 

از جان طمع بُریدن آسان بُوَد ولیكن

بوسیدن لبِ یار اول ز دست مگذار 

فرصت شمار صحبت، كز این دو راه منزل  

در كوی او گدایی بر خسروی گُزیدن

از دوستان جانی، مشكل توان بُریدن

كاخر ملول گردی، از دست و لب گَزیدن

چون بگذریم دیگر، نتوان به هم رسیدن

  
      حافظ (غزل)
       
آواز: نوذر      
 

باده از ما مست شد، نی ما از او 

باده نی در هر پریشم می‌كند

عالم از ما هست شد، نی ما از او

آن‌چنان را آن‌چنان‌تر می‌كند

  
      مولوی (مثنوی)
       
       

Back to programme page